به گزارش مارینپرس، دریادار حسین خانزادی، فرمانده نیروی دریایی ارتش، در خصوص آخرین وضعیت نداجا گفت:
* ساخت تمام ناوشکنهای ما بین ۱۰ تا ۱۳ سال طول کشید (جماران ۱۰ سال و دنا ۱۳ سال) و دماوند جدید کار طراحی و اتمام ساختش سه سال به طول انجامید. الان همه چیز دماوند نصب شده و در مرحله به آب انداختن قرار دارد که امیدواریم تا پایان سال، دریای آزمایشی خود را هم برود و این یعنی در ساخت ناوشکنهای کلاس جماران به سطحی رسیدیم که میتوانیم ظرف کمتر از سه سال ناوشکن بسازیم.
* ما میتوانیم در یک سال ناوشکن بسازیم بدون هیچ محدودیت یا وابستگی به بیرون. معنی این حرف این است که آنقدر انباشت فناوری و دانش داریم که با کمک مجموعههای وزارت دفاع و ظرفیتهای کشتیسازی ملی انشاءالله در سال ۱۴۰۰ با یک رشد ویژه در ساخت تسلیحات دفاعی روبهرو خواهیم شد.
* امروز بلوک اول ناو آموزشی خلیج فارس کارش به انتها رسیده و اگر این سازه را ببینید خود این بلوک به لحاظ وزنی نصف یک ناوشکن است در حالی که ناو خلیج فارس ۱۰ بلوک دارد و در کارخانجات ساخته میشود. ۳۵۰۰ تن وزن این شناور است و هدفگذاری ما این بوده که دو ساله ساخته شود. هدف بسیار مهم ناو خلیج فارس هم برای نیروی دریایی و هم برای کشور به عنوان یک کشور دریایی، موضوع آموزش کارکنان است. امروز از شناورهای رزمی برای آموزش کارکنانمان استفاده میکنیم اما با حضور ناو خلیج فارس یک جریان پیوسته برای کشور در حوزه آموزشهای دریایی و دریانوردی ایجاد میشود.
* حوزه امنیت جایی است که با خطکش اقتصاد نباید آن را سنجید چون اگر امنیت نباشد دیگر هیچ چیز پایدار نخواهد بود. برای امنیت بهایی پرداخت میکنند که سایر فعالیتها در بستر آن شکل میگیرد اما واقعیت این است که بین امنیت و اقتصاد یک رابطه دوسویه وجود دارد.
* قیمت ناوشکنی که در جمهوری اسلامی ایران ساخته میشود یکچهارم ناوشکنی است که بخواهیم از خارج بخریم یعنی با پول یک ناوشکن چهار ناوشکن میسازیم و من تاکید میکنم که باید خودمان ناوشکن بسازیم مگر اینکه سطحی از فناوری باشد که ما نداشته باشیم و نیاز هم باشد، هر چند فعلا این احساس وجود ندارد.
* امنیتی که از طریق فناوری بومی به دست میآید عاریهای نیست. یک روزی خارجیها به ما تسلیحات میدادند و میدانستند داخل این شناور چه گذاشتهاند و توانایی آن چیست اما امروز وقتی ما ناوشکن میسازیم هیچ اطلاعی از داخلش ندارند.
* ناو موشکانداز کلاس پیکان به نام «زره» برای اولین بار در ناوگان جنوب ساخته شده و به زودی در ناوگان جنوب نداجا به کار گرفته میشود. شناور بسیار تند و تیز و توانمندی است و بیشتر برای بهرهبرداری در مناطق دریایی تحت حاکمیت استفاده میشود یعنی تا ۲۰۰ مایل دریایی از ساحل، از این شناور استفاده خواهیم کرد. پس از آن سراغ پروژه سینا تیپ ۳ خواهیم رفت که بسیار پیشرفتهتر بوده و یک کلاس جدید به شمار میرود.
* یکی از موضوعاتی که ما حتما روی آن تمرکز خواهیم داشت و آن را توسعه میدهیم، زیرسطحی است. نیروی دریایی ایران در مجاورت با اقیانوس هند و تهدیداتی که دارد، حتما باید یکی از جهتگیریهایش زیردریایی باشد که هست.
* این نوید را میدهیم که هرگاه نیاز به ناوهواپیمابر باشد آن را هم میسازیم و توانش را داریم.
* زیردریایی به خودی خود یک سلاح مخوف و پنهان است چون دیده نمیشود و دشمن را نگران میکند. بیشتر زیردریاییهای تاکتیکی دنیا اژدر و مین همراه دارند و خیلی کم هستند زیردریاییهایی که علاوه بر این دو، موشک هم حمل کنند. موشک جاسک ۲ تا به حال هر آزمایشی داشته با موفقیت به هدف زده است. در رزمایش اخیر هم این موشک با موفقیت تست شد. البته این موشک تستشده از نسل قبلی است و در نسل جدید هم برد افزایش داشته و هم تغییرات دیگری داشته که قابلیتهای تاکتیکی بیشتری به زیردریایی میدهد ضمن اینکه این موشک از همه زیردریاییهای موجود ما قابل پرتاب است.
* هدف عمده استفاده از موشکی که عمودپرتاب باشد در تمام دنیا برای دفاع ضدهوایی است یعنی علیه یک سکوی پرندهای که یا خودش موشک و راکت در دو ارتفاع کوتاه و متوسط پرتاب میکند یا بمب میآورد. در ناوشکن دماوند طراحی بر مبنای نصب این موشک است. کار صنعتی هم در وزارت دفاع با سرعت در حال انجام است و چون نمونه زمینی را داشتیم، مشکلی نیست و امیدواریم تا پایان امسال نمونه دریایی هم آماده شود. این کار در ناوشکن دنا پس از آزمایش در ناوشکن دماوند به صورت اصلاحی انجام خواهد شد چون ساخت دنا از قبل بوده و حالا باید اصلاحاتی برای نصب موشک عمودپرواز انجام شود اما روی دماوند این موشک پیشبینی شده است. نوع دیگر این موشک عمودپرواز که کروز هم نیست از نوع بالستیک است و در آینده از آنها برای ناوشکنهای سنگینتر و زیردریاییهای سنگینتر استفاده خواهیم کرد چون ما انواع موشک بالستیک در خشکی داریم و بردن موشک بالستیک از خشکی روی شناور و زیردریایی برای ما محدودیتی ندارد.
* در خصوص پهپادهای عمودپرواز هم باید گفت که فناوری پیشرفتهای دارد اما در حال مرزشکنی هستیم. امروز پهپادی که داریم برای شناسایی استفاده میشود یا حمل برخی محمولهها اما کارهای فناورانه خیلی خوبی در جریان است که باید صبر کنید تا اخبار خوبش را در آینده بشنوید.
* همه انواع موشکهای کروز را که به صورت بومی تولید شدهاند در اختیار داریم. موشکها را بر مبنای قابلیتهای تهدید طراحی کردیم یعنی اگر ناوشکن دشمن قابلیت سرعت ۳۵ گره را در دریا دارد، موشکهای کروز طوری طراحی شده که با آن سرعت و جابهجایی به هدف بخورد. موشک کروز دریایی شهیدابومهدی که برای نیروی دریایی ارتش طراحی شد و با موفقیت تست خود را انجام داد و بیش از هزار کیلومتر پرواز کرد، یک موشک قابل برنامهریزی است یعنی اگر بخواهید این موشک در نقطهای بچرخد میتواند این کار را انجام دهد و طبق برنامه و مسیر تعریفشده به سمت هدف برود.
* امروز نیروی دریایی ارتش هیچ محدودیتی برای رفتن به هیچ اقیانوسی در دنیا را ندارد و به هر جا نیاز باشد و نظام صلاح بداند، میرود و محدودیت فنی و عملیاتی وجود ندارد و با اقتدار هم در این دریاها حاضر میشویم. اگر لازم باشد شناورهای تجاری و نفتکشهای خودمان را به هر نقطه و هر بندری اسکورت میکنیم و این کار را با اقتدار انجام میدهیم و توانایی آن را هم خیلی خوب داریم.
* بنادر ونزوئلا از نگاه ما بنادر معمولی هستند و هیچ فرقی با سایر بنادر ندارند.
* هم ما و هم همه کشورهای اطراف دریای کاسپین این دریا را دریای صلح و دوستی میدانیم و نکته مهم برای ما این است که هیچ کشور و نیروی نظامی خارجی در این دریا فعالیت نکند. این را توافق کردیم و خیلی محکم پای آن هستیم. هیچ موردی از تهدید و اختلاف نظامی در کاسپین وجود ندارد و به هیچ کسی هم اجازه نمیدهیم امنیت کاسپین را خدشهدار کند.
* با وجود کرونا و با رعایت تمامی پروتکلهای بهداشتی با دو ناو موشکانداز در رزمایش قفقاز ۲۰۲۰ روسیه شرکت کردیم.
* به کشورهای عضو آیونس (اجلاس فرماندهان نیروهای دریایی حاشیه اقیانوس هند) هم اعلام آمادگی کردیم تا رزمایشی را که سال گذشته به واسطه کرونا عقب افتاد، به محض مناسبشدن شرایط در سال ۲۰۲۱ انجام دهیم.
* از موقعی که ما در بندر جاسک مستقر شدیم و زیردریاییها و ناوشکنهای خود را بردیم، نقاط ایستایی دشمن در دریا تغییر کرده و فاصله زیادی از سواحل ما گرفتند و حدود ۷۰۰، ۸۰۰ کیلومتر دورتر از سواحل ایران پراکنده هستند.
خوب پس حدود 8 سال از رویت سازه در خرمشهر و طبق گفته رسمی فرماندهی نداجا پس از 13 سال از شروع ساخت، سر انجام ناو دنا تکمیل و آماده الحاق به نیروی دریایی ارتش شده است .
ناو دنا ظاهری مشابه جماران و مرحوم دماوند 2 دارد و تنها تفاوت ظاهری آن با این 2 ناو ، حذف سکوی رادار و انتقال رادار اصلی ( از نوع عصر) به روی دکل اصلی است .
از لحاظ طراحی شاهد طراحی متعلق به نیم قرن پیش هستیم که در آن خبری از اصول طراحی مدرن برای کاهش سطح مقطع راداری و … نیست؛ بخش بزرگی از عرشه ناو هم به دلیل طراحی قدیمی و عدم توجه به مقوله فشرده سازی تبدیل به فضای مرده شده است .
از لحاظ کمیت و کیفیت تسلیحات از همین تصویر مشخص است که مشکل کمیت و کیفیت تسلیحات موشکی به قوت خود باقی است، مساله استفاده پرتابگر عمود پرتاب هم حواله داده شده است به ناو دماوند 3 .
از لحاظ راداری و الکترونیک می توان گفت دنا در حال حاضر پیشرفته ترین ناو در بین ناوهای نداجا محسوب می شود ( حتی پیشرفته تر از سهند) و بر روی دکل آن شاهد رادار عصر و ثامن هستیم .
در رابطه با ناو دماوند-۲ گفته شده که پس از ۳ سال از زمان آغاز پروژه بناست تا به ناوگان شمالی تحویل شود. این در حالی است که پیشتر اعلام شده بود که این ناو پس از ۱۸ ماه از آغاز ساخت آن به ناوگان شمالی ملحق خواهد شد.
عوامل زیادی میتوانند بر این تاخیر تاثیرگذار بوده باشند؛ از جمله اجرای سامانه های جدید (همچون رادار چشم عقاب، سامانه های پرتابگر عمودی موشک یا VLS)، اصلاحات جدید بنا بر تجربه های کسب شده در ناو دماوند-۲ (همچون اجرای سامانه بوتراستر، تقویت سازه در برخی نقاط برای جلوگیری از حوادث مشابه و احتمالی ناو دماوند-۱) و… .