به گزارش ماریننیوز، فارس نوشت: روابط عمومی سازمان شیلات کشور، از انتصاب سید پرویز محبی به سمت سرپرست معاونت صید و بنادر ماهیگیری این سازمان خبر داد.
اما محبی برای بومیان و صیادان هرمزگان، یادآور سالهایی است که آنها مکررا از صید ترال و صیادان خارجی گلایه میکردند و شیلات و مسئولان استانی و کشوری مرتبط با این موضوع، به کل وجود چنین معضلی را یا انکار میکردند (اینجا ببینید) و یا مدعی بودند که خارجیها برای آموزش صیادان ایرانی آمدهاند(بیشتر بخوانید).
محبی که از اولین سال دولت روحانی، بعد از بدیعی به سمت مدیرکل شیلات هرمزگان منصوب شده بود، پس از عملکرد شبههانگیز اداره کل تحت امرش و در نتیجه اوجگیری مطالبات عمومی و رسانهای در قضیه صید ترال، در مرداد سال ۱۳۹۷ صندلی خود را به یکتاپور داد.
محبی پس از مدیرکلی شیلات، در کسوت مدیرعامل و نائب رئیس شرکت فرآوردههای شیلاتی بندرعباس ظاهر شد و طولی نکشید که قیمت کنسروهای ماهی با افزایشی نجومی مواجه شد.
عملکرد محبی در کسوت یک فعال اقتصادی باعث شد که در سال جاری مانند مدیر قبلتر خود موسی بدیعی، تلاش کند تا در جمع هیئت رئیسه اتاق بازرگانی قرار گیرد. موسی بدیعی در هیئت رئیسه موقت اتاق بازرگانی به ریاست رسیده بود، اما محبی ظاهرا به دلیل کارمندی دولت از ورود به جمع اعضای اتاق باز ماند. (بیشتر بخوانید).
گزارشهای متعدد نشان میدهد که بومیان هرمزگان معتقدند، اداره کل شیلات، صاحبان کشتیهای صید ترال را عملا بر بومیان هرمزگان ترجیح داده است و این کشتیها با نقض مکرر قرار اولیه، مبنی بر اینکه فقط مجاز به صید فانوس ماهی، آن هم در خارج از ۱۲ مایلی آبهای سرزمینی هستند، به صید انواع ماهیهای خوراکی به صورت انبوه میپردازند و آسیب جدی به ذخایر دریایی و غذایی و اکوسیستم خلیج فارس و دریای عمان وارد کردهاند. (گزارش جامع در این خصوص را اینجا بخوانید).
در واقع این انتصاب، چیزی نیست جز اصرار بر سیاستهای غلط گذشته!
هرچند در این میان هر از گاهی این صیادان غیرقانونی در چنگال نیروی دریایی سپاه میافتند و تحویل مقامات قضایی میشوند(بیشتر بخوانید)، اما سوال جدی این است که آیا باید شیلات اینقدر در ایفای وظایف خود کمفروشی کند که در این شرایط حساس منطقه، سپاه پاسداران بجای تمرکز بر دشمنهای چند ملیتی، مجبور شود با خنجرهایی که از پشت به اقتصاد مملکت و از آن مهمتر به امید بومیان مرزنشین وارد میشود، مقابله کند؟
سوال دیگر اینکه آیا در صنعت شیلات کشور، گزینههای دیگری پیدا نمیشوند که گزینههای امتحان پسداده و آزموده شده، دوباره در معرض آزمون گذاشته میشوند؟!