به گزارش گزارش گروه بینالملل مرین‌پرس؛ کارشناسان و تحلیلگران با اشاره به اینکه دستورالعمل‌ها و مقررات حمل مواد خطرناک معروف به کتاب نارنجی ORANGE BOOK هر دو سال یکبار مورد تجدید نظر قرار گرفته و منتشر می‌شود و سازمان IMO به نحوه حمل کالا‌های خطرناک نظارت دارد تصریح کردند قانون حمل کالا‌های خطرناک کشتی به روز نیست و با نظارت IMO و کارشناسان باید تغییر کند. در حالیکه اگر صاحب کالا از اعلام کالای خطرناک خودداری کند مجازات‌های سنگینی برای آن درنظر گرفته می‌شود ضمن اینکه پیشنهاد می‌شود مواد خطرناک با کشتی‌های اختصاصی حمل شوند.
کارشناسان و تحلیلگران دریایی با اشاره به اینکه برخی از صاحبان کالا از اعلام کالای خطرناک خودداری کرده و کالا‌های خطرناک خود را بدون اعلام قبلی با کشتی‌های تجاری حمل می‌کنند به همین جهت پیشنهاد می‌شود کشتی‌های جداگانه و اختصاصی برای حمل کالا‌های خطرناک در نظر گرفته شود.
“هری منون” تحلیلگر دریایی در این زمینه گفت: باید جامعه دریایی با تغییر قانون و دستورالعمل‌های حمل کالای خطرناک کار‌ی کند تا فاجعۀ کشتی MV X-Press Pearl سریلانکا که در ماه می ۲۰۲۱ جهان را درگیر کرد و فعالان محیط زیست آن را فاجعه‌ای برای کرۀ زمین نامیدند، تکرار نشود.
وی افزود: در این حادثه هزاران تُن اسید، مواد شیمیایی و پلاستیک در آتش سوخت. این آتش سوزی در ۲۰ ماه می‌به مدت ۱۰ روز به طول انجامید، زیرا کشتی بیش از ۳۰۰ تُن سوخت در مخازن خود داشت. این حادثه بدترین آتش سوزی دریایی بود چراکه نشت مواد خطرناک و نفت باعث فاجعه زیست محیطی و کشته شدن جانوران دریایی شد. حادثه به گونه‌ای بود که هیچ کشتی نمی‌توانست نزدیک شود و هزاران نفر از پرسنل نیروی دریایی سریلانکا با تجهیزات حفاظتی برای پاکسازی اقدام کردند.
این تحلیلگر در ادامه افزود: بر اساس اعلامیۀ کالای خطرناک (DGD) صاحب کالا باید قبل از بارگیری اظهارنامه‌ای را مبنی بر اینکه کالایی خطرناک است یا نه را پر کند. نحوه حمل کالا‌های خطرناک در کنوانسیون مارپول و سولاس گنجانده شده و رعایت قوانین آن از ژانویه ۲۰۰۴ تا‌کنون به یک الزام تبدیل شده است، اما متاسفانه این قانون بعضی مواقع نادیده گرفته می‌شود.
وی یاد‌آور شد: متاسفانه در زمینۀ کالای خطرناک برخی از صاحبان کالا به هیچ عنوان اعلام نمی‌کنند کالا خطرناک است. درحالیکه باید کد بین‌المللی کالا‌های دریایی (IMDG) بر روی کالا درج شود چه بسا که برخی مواد کالا‌های خطرناک در کنار کالا‌های دیگر چیده می‌شود، زیرا صاحب کالای خطرناک بودن آن را اعلام نکرده است.
وی با اشاره به اینکه قانون کالای خطرناک به روز نیست و باید مورد بازنگری قرار گیرد، تصریح کرد: لازم است برای افرادی که از الصاق برچسب و اطلاعات مربوط به کالای خطرناک بر روی کالا‌ها خودداری می‌کنند مجازات سنگینی در نظر گرفته شود ضمن اینکه به هیچ عنوان اجازه ندهند کالا‌های خظرناک در کنار سایر کالا‌ها حمل شود.
“روبرت اسمیت” تحلیلگر ارشد دیگر دریایی نیز با اشاره به اینکه برای جلوگیری از تکرار فاجعه باید قوانین سخت و جدی در نظر گرفته شود یاد‌آور شد: با توجه به اینکه بسیاری از اسناد حمل کالا در حال حاضر به صورت آنلاین صادر می‌شود وظیفۀ حمل کنندۀ کالاست که حتماً از بارگیری کالای خطرناک کارکنان گمرکی و بندری و فرماندهان کشتی را باخبر سازد و در صورتی‌که قرار باشد کالای خطرناک به میزان زیاد حمل شود حتماً با کشتی جداگانه بارگیری و به مقصد ارسال گردد.
وی یاد‌آور شد: از سوی دیگر یک نفر مسئول به عنوان ارسال کنندۀ کالا شناخته شود که خدمۀ کشتی هر لحظه بتواند با آن فرد تماس بگیرند.
وی در ادامه گفت: با توجه به اینکه هزینۀ حمل کالای خطرناک نسبت به سایر کالا‌ها بالاتر است برخی اوقات صاحبان کالا آن را جزء کالا‌های معمولی قلمداد کرده و به کشتی تحویل می‌دهند در حالیکه برای فرماندهان و خدمه نحوۀ حمل کالا‌های خطرناک با نظارت سازمان IMO و سازمان ملل دوره‌های آموزشی برگزار شده و همگی از نحوۀ حمل کالای خطرناک اطلاع دارند.
