مرین‌پرس: جلبک‌های دریایی که اغلب برای بسته بندی سوشی یا طعم دادن به سوپ‌ها از آن استفاده می‌شود، پتانسیل‌های بیشتری هم دارد. از این جلبک‌ها هم می‌توان در غذا استفاده کرد و هم می‌توان از آن‌ها در طیف گسترده‌ای از محصولات از لوازم آرایشی و منسوجات گرفته تا بسته بندی‌های زیست تخریب پذیر و حتی سوخت زیستی هم سود جست. معمولاً جلبک‌های دریایی روی طناب‌ها یا شبکه‌های معلق در اقیانوس رشد می‌کنند، اما تکنیک‌های فعلی برای کشت در مقیاس بزرگ تقریباً غیرممکن است. به گفتۀ شریکومار سوریانارایان، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل شرکت Sea6 Energy و رئیس سابق تحقیق و توسعه در Biocon که یک شرکت داروسازی هندی متخصص در دارو‌های بیولوژیکی است، کشاورزی اقیانوس در عصر حجر به سر می‌برد. سی‌ان‌ان گزارشی درباره این نوع کشاورزی منتشر کرده است.
Sea6 Energy که سال ۲۰۱۰ تاسیس شد، می‌خواهد کشاورزی اقیانوس را مکانیزه کند، همانطور که تراکتور‌ها روی زمین برای کشاورزی استفاده می‌شوند، کمباین‌های دریایی هم به طور همزمان جلبک‌های دریایی را در اقیانوس برداشت و دوباره می‌کارند.
این دستگاه بین خطوط جلبک دریایی رفت و آمد می‌کند و گیاهان کاملاً رشد کرده را برداشت و آن‌ها را با خطوط تازۀ بذر جایگزین می‌کند.
یک نمونۀ اولیه در حال حاضر در مزرعه جلبک دریایی این شرکت در سواحل اندونزی مستقر شده است. مردمان این کشور آسیای جنوب شرقی، به صورت سنتی در پرورش جلبک دریایی هستند که شامل روستاییانی می‌شود که تکه‌های جلبک‌های دریایی را قبل از برداشت دستی به طناب می‌بندند و آن‌ها را به دریا می‌فرستند. این جلبک‌ها طرفداران زیادی دارد.
با توسعه فنّاوری و گسترش بازار، این شرکت در نظر دارد که ترکیبات بیشتری از جمله در کشور خود، یعنی هند مستقر کند.
به گفتۀ شرکت تحقیقات بازار Fortune Business Insights، در حالی صنعت جهانی جلبک دریایی بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ دو برابر شده و تولید آن به ۳۳ میلیون تن در سال ۲۰۱۸ رسیده است، اما انتظار می‌رود که تولید پرهزینه و کاربرد آن مانع از رشد بیشتر این بازار شود.
سوریانارایان می‌گوید قیمت جلبک دریایی استفاده بالقوه آن را محدود می‌کند و در بازار فعلی، استفاده از جلبک دریایی برای کاربرد‌های غذایی با قیمت بالا اغلب صرفاً از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است.
سوریانارایان امیدوار است که کمباین‌های دریایی هزینه‌ها را کاهش دهد و جلبک دریایی ارزان‌تر شود، به این ترتیب می‌توان از آن به طور گسترده استفاده کرد. او معتقد است که انجام این کار به معیشت محلی لطمه‌ای وارد نمی‌کند، زیرا تعاونی‌های روستایی می‌توانند ماشین آلات را اجاره کنند و به آن‌ها اجازه دهند منطقه بزرگتری را تحت پوشش کشاورزی خود قرار دهند.
*غذا و سوخت
سوریانارایان می‌گوید کمباین‌های دریایی تنها ابزاری در عملیات گسترده‌تر برای استارت آپ Sea6 Energy هستند. او می‌گوید این شرکت ۲۰ میلیون دلار سرمایه جذب کرده است و در حال حاضر از جلبک‌های دریایی برداشت شده توسط دستگاه‌های این شرکت برای تولید محصولاتی مانند خوراک دام و کود کشاورزی در مقیاس کوچک استفاده می‌شود.
گام بعدی این شرکت، گسترش دامنه محصولات مبتنی بر جلبک دریایی است که از پلاستیک‌های زیستی شروع می‌شود و قصد دارد در سه سال آینده تولید آن را آغاز کند.
جلبک‌های دریایی مدت هاست به عنوان یک جایگزین زیست تخریب پذیر برای پلاستیک استفاده می‌شود. استارت آپ Notpla مستقر در لندن قبلاً از جلبک دریایی برای ایجاد بسته بندی پایدار برای نوشیدنی‌ها و سس‌ها استفاده کرده است.
اما جسورانه‌ترین جاه طلبی این شرکت تبدیل جلبک دریایی به سوخت زیستی است که به کاهش وابستگی هند به نفت خام کمک می‌کند. تحقیقات علمی انجام شده توسط این شرکت نشان می‌دهد که این کار از نظر فنی امکان پذیر است، اما هنوز راه درازی برای رسیدن به آن وجود دارد.