به گزارش مرین‌پرس به نقل از خبرگزاری فرانسه، محققان تاکید کردند ۲۰۰ میلیون نفر در مناطق شهری امروزه خود را تا زانو در آب دریاها می بینند و در برابر موج طوفان های مخرب آسیب پذیرتر هستند.
بیشترین آسیب متوجه آسیاست که ۹ شهر از ۱۰ کلانشهر این قاره در معرض خطر بالایی قرار دارد.
این خطر در بنگلادش و ویتنام به وضوح احساس می شود و مناطقی در چین، هند و اندونزی با ویرانی مواجهند.
بیشتر پیش بینی ها برای افزایش سطح آب دریاها و تهدیدی که متوجه شهرهای ساحلی است، تا پایان این قرن ادامه دارد و بسته به اینکه با چه سرعتی آلودگی کربن کاهش یابد، از نیم متر تا کمتر از دو برابر آن متغیر است.
این یافته ها نشان می دهد اقیانوس ها صدها سال بعد از سال ۲۱۰۰ به واسطه ذوب شدن صفحات یخی، گرمای اقیانوس و نیروی گرم شدن آب، همچنان طوفانی و متلاطم خواهند ماند که البته این مساله ربطی به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ندارد.
بن استراوس مدیرعامل سازمان آمریکایی «آب و هوای مرکزی» که علوم اقلیمی را تحلیل و گزارش می کند، گفت: تقریبا ۵ درصد از جمعیت جهان امروز در مناطقی زندگی می کنند که انتظار می رود سطح جزر و مد بالا در آن به دلیل دی اکسید کربن ناشی از فعالیت های انسانی، افزایش یابد.
امروزه غلظت دی اکسید کربن ۵۰ درصد بیش از سال ۱۸۰۰ است و متوسط دمای سطح زمین ۱.۱ درجه سانتیگراد افزایش یافته است.
به گفته استراوس، این میزان برای بالا بردن سطح آب دریاها به حدود ۲ متر کافی است، چه دو قرن طول بکشد یا بیشتر.
محدودیت گرمایی ۱.۵ درجه سانتیگراد که در توافق آب و هوایی پاریس قید شده و شرکت کنندگان در بیست و ششمین اجلاس آب و هوایی سازمان ملل در گلاسکو سعی می کنند به آن پایبند باشند، در درازمدت به مثابه افزایش ۳ متری آب دریاهاست.
بنا بر این مطالعه، مگر اینکه مهندسان دریابند که چطور می توان به سرعت مقادیر زیادی از دی اکسید کربن را از جو حذف کرد، در غیر اینصورت این مقدار افزایش سطح آب دریاها، موضوع اما و اگر نیست، بلکه یک مساله زمانی است.
براساس این گزارش، حتی با وجود عمل به وعده های مندرج در توافق آب و هوایی پاریس در مورد کاهش انتشار گاز کربن، گرمایش زمین تا سال ۲۱۰۰ همچنان به ۲.۷ درجه سانتیگراد می رسد.
اگر تمهیدات مربوط به مهار انتشار گازهای گلخانه ای شکست خورد، درجه حرارت ممکن است به ۴ درجه سانتیگراد یا بیشتر از سطح اواسط سده نوزدهم افزایش یابد.
این گرمای بالا، در دراز مدت ۶ تا ۹ متر به سطح آب اقیانوس های جهانی می افزاید و شهرهای محل اسکان تقریبا یک میلیارد نفر را مجبور به دفاع در برابر افزایش سطح آب دریاها یا بازسازی در مناطق مرتفع تر می کند.
دانشمندان هشدار دادند در سطوح بالاتر گرمایش زمین، خطر تجزیه لایه های یخ یا انتشار ذخایر طبیعی دی اکسید کربن و متان در یخبندان دائمی، افزایش می یابد.
محققان دانشگاه پرینستون و موسسه تحقیقاتی تاثیر آب و هوایی «پاتسدام» در آلمان در انجام این تحقیق مشارکت داشتند.
