به گزارش مارین‌پرس، تالاب انزلی، عروس تالاب‌های ایران که این روز‌ها با اجرای طرح بایوجمی با چالش مواجه شده بود امروز با چالش جدیدی به نام ماهی پیرانا مواجه شده است. ماهی پیرانا معمولا در آمریکای جنوبی و برزیل زندگی می‌کند و صیدش یکی از جاذبه‌های گردشگری معروف این ناحیه است، نکته منحصربفرد درباره این ماهی این است که می‌تواند حیوانات بزرگ و حتی انسان را هم در زمانی کم بخورد.
قربانعلی محمد پور، مدیر کل محیط زیست استان گیلان از صید شدن یک ماهی پیرانا در تالاب انزلی خبر داد و افزود: طی روز‌های گذشته یک ماهی پیرانا در تالاب انزلی صید شده است.
مدیر کل محیط زیست گیلان در ادامه اظهار کرد: این ماهی همه چیز خوار است و از گوشت و همه چیز تغذیه می‌کند و ممکن است انسان را نیز گاز بگیرد.
محمد پور در ادامه در پاسخ به این سوال که ماهی پیرانا بومی چه کشوری است گفت: این ماهی بومی آمریکای جنوبی و برزیل است و برای تالاب انزلی گونه مهاجم محسوب می‌شوند و تهدیدی جدی برای تنوع زیستی و اکوسیستم منطقه است.
وی در ادامه افزود: این ماهی می‌تواند در زنجیره غذایی مشکل ایجاد می‌کنند و همچنین به سایر ماهیان موجود در تالاب حمله کند و همچنین در طولانی مدت ممکن است به گونه غالب تبدیل شود.
وی در ادامه تاکید کرد: از مردم تقاضا می‌کنیم از رها سازی این نوع حیوانات در محیط زیست منطقه که بومی این حیوان نیست جلوگیری کنند.
ماهی پیرانا بومی آمریکا است
به گزارش مارین‌پرس، خوشبختانه تاکنون موردی از مرگ انسان‌ها به وسیله این ماهی به ثبت نرسیده است. ماهی پیرانا ۲۰ گونه مختلف دارد که از بین آن‌ها ۴ یا ۵ گونه، توانایی خوردن حیوانات بزرگ را دارند، اما با این حال بیشتر وقت‌ها غذایشان ماهی‌های کوچکتر است.
ماهی پیرانا در مناطقی خاص از آمریکا که آب‌های تازه دارد زندگی می‌کند و آن گونه‌هایی که گوشتخوار هستند در دسته‌های بزرگ به سوی خون کشیده می‌شوند. دندان‌های پیرانا برای تکه کردن و بلعیدن طعمه به صورت مثلثی و بسیار تیز است و در صورت کند شدن جایگزین دندان‌های تازه می‌شود به طوری که دندان‌های کند می‌افتند و دندان‌های جدید دو روز بعد در همان محل در می‌آید. ماهی بالغ را نمی‌توان در آکواریوم نگه داشت، اما برای نگه داشتن پیرانای نابالغ در آکواریوم باید مراقب بود، چون دندان‌های تیز و غیرمعمول خود صاحبش را گاز بگیرد.
ماهیان پیرانا از انواع ماهیان گوشتخوار بوده که برخی افراد اقدام به پرورش آن‌ها در آکواریوم‌های خانگی می‌کنند، اما پس از مدتی به علت برخی مشکلات نگهداری این ماهی، آنان را در استخر‌ها و زیستگاه‌های طبیعی رها می‌کنند. این مسئله به خاطر خطرناک بودن این آبزیان، رشد سریع آن‌ها و نیاز به فضای بزرگ‌تر، افزایش بی رویه نیاز غذایی این گونه و سایر مشکلات نگهداری ماهیان بالغ پیرانا است. در صورت کمبود خوراک، این ماهیان خطرناک‌تر شده و حالت تهاجمی به خود می‌گیرند افزود: در این حالت این گونه ماهی به سایر حیوانات موجود در زیستگاه حمله می‌کند. این آبزیان در صورت گرسنگی ممکن است دست کسی را که آن را داخل آکواریوم و یا محل زندگی این ماهی فرو کرده است گاز بگیرند.
آنچه مشخص است فرهنگ سازی عمومی و ممنوعیت رهاسازی این گونه ماهی به استخر‌های شهری و رودخانه‌های استان نخستین گام جلوگیری از این آسیب زیست محیطی است.
