هر سازمان یا نهاد اقتصادی که ایجاد می‌شود باید دارای منابع پایدار درآمدی باشد تا بتواند به اهداف مدنظر خود دست یابد. با توجه به اینکه مناطق آزاد در ایران به‌صورت سازمان‌های درآمد – هزینه‌ای اداره می‌شوند، بخش عمده‌ای از درآمد آنها توسط عوارض دریافتی از واردات، فروش زمین و واردات خودرو تامین می‌شود. چرخه معیوب این روند به آنجا برمی‌گردد که اهداف چندگانه و متعددی برای مناطق آزاد در ایران تعریف شده است.

با توجه به مشکلات کم آبی در کشور در سال‌های اخیر، تقریبا همه مسئولین و کارشناسان به ضرورت انتقال جمعیت کشور به سمت سواحل، اتفاق نظر دارند ولی یکی از موانع بزرگ، همین تقسیمات نامناسب کشوری در سواحل جنوب است.