روسیه و ایران قصد دارند یک مسیر تجاری بین قاره‌ای جدید از لبه شرقی اروپا تا اقیانوس هند ایجاد کنند. این گذرگاه خارج از دسترس هرگونه مداخله خارجی است.
به گزارش راد و به نقل از صبح ساحل، روسیه و ایران در حال ساخت یک مسیر تجاری بین قاره‌ای جدید هستند که از لبه شرقی اروپا تا اقیانوس هند امتداد دارد. گذرگاهی به طول ۳۰۰۰ کیلومتر که خارج از دسترس هرگونه مداخله خارجی است. به گزارش بلومبرگ در گزارشی که اخیرا منتشر کرده است؛ این دو کشور میلیاردها دلار برای تسریع تحویل محموله‌ها در امتداد رودخانه‌ها و راه‌های ریلی متصل به دریای خزر هزینه می‌کنند. روسیه و ایران با همکاری دبی، در حال کار بر روی یک کریدور کشتیرانی جدید هستند که اروپا و تحریم‌های آن را بی‌اثر می‌کند. شواهد حا کی از آن است که کشور هند نیز قرار است در این پروژه همکاری داشته باشد. داده‌های جمع‌آوری شده توسط بلومبرگ نشان می‌دهد که ده‌ها کشتی روسی و ایرانی (برخی از این کشتی‌ها مشمول تحریم‌ها هستند) هم‌ا کنون
در این مسیر در حال ترددند. این کریدور تجاری به روسیه و ایران این امکان را می‌دهد که هزاران کیلومتر از مسیرهای فعلی خود را حذف کنند.
در انتهای شمالی این مسیر، دریای آزوف قرار دارد که توسط شبه جزیره کریمه، سواحل جنوب شرقی اوکراین و دهانه رودخانه دون محصور شده است.
روسیه و ایران برای غلبه بر مشکلات بیشمار این پروژه، هزینه‌های سنگینی را صرف می‌کنند. روسیه قصد دارد یک میلیارد دلار برای بهبود قابلیت کشتیرانی از طریق آزوف، به رودخانه دون و کانال متصل به ولگا سرمایه‌گذاری کند. بر اساس داده‌های بلومبرگ، روزانه صدها کشتی از گذرگاهی که دریاهای سیاه و خزر را به هم وصل می‌کند، تردد می‌کنند و ترافیک در این منطقه بالا است. کانال Don-Volga یک امتداد ۱۰۱ کیلومتری از گذرگاه‌های مصنوعی و مخازن طبیعی است که این دو رودخانه را در نزدیکترین نقطه به یکدیگر متصل می‌کند. لازم به ذکر است که یخبندان در ماه‌های زمستان رفت‌وآمد کشتی‌ها را در این منطقه مختل می‌کند.
پیش‌بینی می‌شود روسیه و ایران بین ۲۰ تا ۲۵ میلیارد دلار در این کریدور تجاری سرمایه‌گذاری کنند. به‌علاوه ساخت ۳۳۰۰ کیلومتر راه‌آهن در سراسر ایران در حال انجام است و قرار است ۵۶۰ کیلومتر مسیر جدید آن به‌زودی به بهره‌برداری برسد.
تکمیل همه این پروژه‌ها باعث توسعه ۲۰ درصدی شبکه ریلی کشور می‌شود. لازم به ذکر است که یک بزرگراه چهار بانده که دریای خزر و خلیج فارس را به هم متصل می‌کند اخیرا افتتاح شد. این رشد و توسعه شبکه ریلی و کریدور تجاری آمریکا و متحدانش را نگران می‌کند چراکه باعث بی‌اثر شدن تحریم‌هایشان می‌شود.
این کشتی‌ها چه کالاهایی حمل می‌کنند؟
کشتی‌هایی که در رودخانه‌های دون و ولگا حرکت می‌کنند، به‌طور سنتی انرژی و کالاهای کشاورزی را مبادله می‌کنند. شایان توجه است که ایران سومین واردکننده غلات روسیه است که با گسترش این مبادلات قرار است میزان واردات، افزایش یابد. دو کشور کالاهایی شامل توربین، پلیمر، لوازم پزشکی و قطعات خودرو را توسط این کشتی‌ها حمل خواهند کرد. کم‌عمق بودن برخی از بخش‌های این آبراه، ظرفیت کشتی‌هایی را که محصولاتی مانند غلات روسیه را حمل می‌کنند به حدود ۳۰۰۰ تن محدود می‌شود. مدرن‌سازی این کانال می‌تواند به کشتی‌های با اندازه دو برابر این اجازه عبور دهد.
به گزارش خبرگزاری دریانوردی ایران، روسیه در حال نهایی کردن قوانینی است که به کشتی‌های ایران در امتداد آبراه‌های داخلی رودهای ولگا و دون حق عبور می‌دهد. به‌علاوه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران ده میلیون دلار در بندری در امتداد ولگا با هدف افزایش ظرفیت بار در بندر سولیانکا در شهر آستاراخان روسیه سرمایه‌گذاری کرده است. این سرمایه‌گذاری ظرفیت کشتی‌های باری را به ۸۵۰۰ تن در ماه ارتقا می‌دهد.
درصد موفقیت این کریدور تجاری چقدر است؟
موفقیت یا شکست این پروژه فقط در کنترل روسیه و ایران نیست بلکه بستگی به این دارد که آیا کشورهای دیگر مثل هند و سایرکشورهای خاورمیانه چقدر در ساخت این کریدور همکاری می‌کنند لذا باید گفت علاوه بر سرمایه‌گذاری کلان در این حوزه، برای اینکه چنین زیرساخت عظیمی ساخته شود و استفاده از آن تداوم یابد؛ ایران، روسیه و همه کشورهایی که بخشی از این کریدور هستند؛ نقش تعیین‌کننده دارند چرا که هرگونه تغییر در شرایط ژئوپلیتیکی یا روابط بین این کشورها، بر نتیجه کریدور تجاری تأثیر خواهد گذاشت.
