محمدرضا عباسی روز دوشنبه در گفت‌وگو با ایرنا، افزود: دراستان اصفهان ۱۲ منبع آبی برای آبزی‌پروری پیش‌بینی‌شده است که در برخی از این منابع مانند سد میدانک در فریدونشهر، خمیران در تیران و کرون و سدهای حنا، نرمه و قره قاچ در سمیرم، اهالی بومی به‌صورت سنتی و در قفس به پرورش ماهی مشغول هستند.
وی افزود: دریاچه پشت سد زاینده‌رود در فاصله ۱۱۰ کیلومتری غرب استان در محدوده شهرستان چادگان یکی از مهترین منابع آبی است که بهره‌برداری شیلاتی بصورت صید انواع ماهیان گرم آبی (کپور،آمور، فیتوفاگ و سرگنده) و ماهیان بومی از جمله سیاه ماهی از سوی سه تعاونی صیادی انجام می‌شود.
مدیر شیلات و امور آبزیان سازمان جهاد کشاورزی اصفهان، افزود: طی ۱۰ سال اخیر بطور متوسط هر سال حدود ۱۵۰ هزار قطعه انواع بچه ماهی در این دریاچه توسط شیلات استان رهاسازی شده و صید سالانه دریاچه حدود ۳۵۰ تن است.
پرورش ماهی در قفس، دوستدار منابع آب و سودآور
وی بابیان اینکه پرورش ماهی در قفس یکی از روش‌های سودآور برای بهره‌وری از منابع آب بدون آسیب زدن به آنها است، افزود: در هر شهرستان با رعایت اصول محیط‌زیست، شرکت آب منطقه‌ای و اداره کل دامپزشکی و بعد از گرفتن تمام مجوزها، با توجه به شرایط محیط آبی و با انتخاب نوع و گونه ماهی موردنظر می‌توان آن را در قفس پرورش داد.
مدیر شیلات و امور آبزیان سازمان جهادکشاورزی اصفهان، بابیان اینکه مجوز نصب قفس پرورش ماهی در منابع آب آشامیدنی صادر نمی‌شود، افزود: پرورش ماهی در قفس به دلیل نهاده‌های موردنیاز (بچه ماهی و مواد غذایی و هزینه خرید و نگهداری قفس‌ها)، جزو فعالیت‌هایی به‌حساب می‌آید که با سرمایه زیاد باید شروع شود؛ اما در ۲ سال نخست علاوه بر برگشت سرمایه، سود قابل‌توجهی به دست می‌آید.
به گفته وی، زمان کامل پرورش در هر دوره بین ۶ تا هفت ماه است و بعد از پایان این دوره، ماهی‌ها را می‌توان از قفس و تورها خارج و به بازار هدف عرضه کرد.
عباسی افزود: هر قفس ۱۶ تا ۲۰ متری توانایی پرورش ۳۰ تن ماهی را دارد اما قفس‌ها قیمت بالایی دارند و هر یک از آنها بیشتر از ۱۵۰میلیون تومان هزینه دارد.
پرورش ماهی در قفس، مصرف انرژی کمتر کیفیت بیشتر
عباسی، سهولت کار نسبت به استخرهای خاکی و بتونی در زمان احداث و اجرا،هزینه سرمایه‌گذاری کمتر و تولید بیشتر در واحد سطح، استفاده اصولی از منابع آب‌های طبیعی و نیمه‌طبیعی، محصور کردن ماهیان در سطح کم، مصرف انرژی کمتر، امکان توسعه بیشتر و قابلیت جابجایی راحت‌تر، استفاده از غذای طبیعی و زنده و کیفیت گوشت تولیدی را از مهمترین مزیت‌های پرورش ماهی در قفس برشمرد.
مدیر شیلات و امور آبزیان سازمان جهادکشاورزی اصفهان افزود: قفس‌های ثابت در عمق‌های کمتر از هشت متر مستقر می‌شوند،عمق آب برای قفس‌های شناور چندان مهم نیست، اما با افزایش عمق، هزینه‌ها و مشکلات مهار کردن بالا می‌رود.
وی گفت: برای بیشتر انواع پرورش در قفس، قفس‌ها باید در عمق کافی مستقر شوند تا تبادل آب به بالاترین درجه برسد و درعین‌حال کف قفس به‌اندازه کافی با بستر فاصله داشته باشد.
عباسی تبادل خوب آب در قفس برای تامین اکسیژن و برطرف کردن مواد زائد حاصل از سوخت‌وساز ماهی‌ها، را مهم دانست و افزود:سرعت آب در محدوده قفس ماهی بین یک‌دهم تا نیم متر در ثانیه مناسب است .
مدیر شیلات و امور آبزیان سازمان جهاد کشاورزی اصفهان افزود: این صنعت نوپا در ایران به‌صورت مطالعات پایلوت از سال ۱۳۹۰ در مناطقی از دریای خزر و دریای جنوبی انجام شد که با توجه به اهداف پیش‌بینی‌شده در قالب آیین‌نامه آبزی‌پروری در پشت سدها و شبکه‌های آبیاری و زهکشی با اهداف غیر آشامیدنی به استان‌های غیر ساحلی نیز ابلاغ گردید.
به گزارش ایرنا، وجود انواع آب‌های شیرین و لب‌شور در مناطق چندگانه گرم، سرد و معتدل استان اصفهان، شرایط مناسبی را برای توسعه صنعت تولید آبزیان مهیا کرده است.
بر مبنای آمار و ارقام موجود در بخش شیلات سازمان جهاد کشاورزی اصفهان، در سال ۹۲ چهار هزار و ۸۸۶ تُن انواع آبزیان خوراکی در استان به دست آمد که این رقم در سال گذشته به ۱۰ هزار و ۲۲۰ تن افزایش پیدا کرد.