به گزارش مارین‌پرس، رئیس پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی گفت: این همایش با حضور بیش از 60 متخصص از کشورهای حوزه اقیانوس هند در حال برگزاری است.
دکتر بهروز ابطحی افزود: در این نشست های بین المللی برنامه های آینده سامانه هشدار و کاهش مخاطرات سونامی اقیانوس هند، ارتقای عملکرد آن و همچنین تبادل اطلاعات بین متخصصان مخاطره سونامی در سواحل مکران با هدف شناخت بهتر این پدیده مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرد.
ابطحی با اعلام اینکه این همایش با حضور نمایندگانی از کشورهای استرالیا، هند، اندونزی، تایلند، عمان، پاکستان، کنیا، تانزانیا و آفریقای جنوبی در حال برگزاری است بیان کرد: در این نشست کشورهای عضو علاوه بر ارایه گزارشی از فعالیت های خود در زمینه هشدار و کاهش مخاطرات سونامی، آخرین دستاوردهای خود را با نمایندگان کشورهای شرکت کننده در میان می گذارند.
وی همچنین برنامه ریزی برای برگزاری مانور مشترک سونامی اقیانوس هند در سال 2020 و بررسی موضوعات برنامه شناخت آمادگی در برابر سونامی اقیانوس هند، آموزش، مدیریت، ساختار سامانه هشدار و کاهش مخاطرات سونامی اقیانوس هند را از دیگر برنامه‌های نشست گروه هماهنگی بین دولتی سامانه هشدار و کاهش مخاطرات سونامی اقیانوس هند عنوان کرد.
دبیر علمی «نشست عالی تخصصی– مشورتی ارزیابی علمی مخاطره سونامی در ناحیه فرورانش مکران» هم با بیان این مطلب که ناحیه فرورانش مکران با وجود اینکه پتانسیل ایجاد سونامی های بزرگ را در شمال غرب اقیانوس هند دارا است گفت: این منطقه همچنان از جمله مناطقی بشمار میرود که مطالعات کافی روی آن صورت نگرفته است
دکتر محمد مختاری افزود: چندین دهه پس از واقعه سونامی ۱۹۴۵ که باعث از بین رفتن صدها تن شد، همچنان سوالات بی پاسخ زیادی در مورد احتمال وقوع سونامی‌های مشابه در آینده وجود دارد
وی تاکید کرد: در بدترین سناریوی محتمل، امواج سونامی ایجاد شده از ناحیه فرورانش مکران در کمتر از چند ده دقیقه به ساحل رسیده که این امر بطور جدی سامانه‌های هشدار سریع سونامی را به چالش خواهند کشید.
مختاری با تاکید بر این که در حال حاضر نیاز مبرمی به ارزیابی خطرات ناشی از سونامی ناحیه فرورانش مکران بر اساس دانش کنونی و پروژه های علمی بین المللی انجام شده مرتبط با بحث سونامی در ناحیه مذکور وجود دارد، گفت: این اطلاعات از جمله پارامترهای مهم گسل مکران که مورد نیاز مدل های شبیه سازی سونامی خواهند بود می تواند کشورهای عضو را در ارزیابی دقیق تر خطرات ناشی از سونامی و تقویت سامانه های هشدار مربوطه کمک کند.
