کریدور شمال_جنوب کوتاه ترین فاصله تا مقاصد در جنوب آسیا، شرق آفریقا و خاورمیانه است در حالی که ماهیت چندوجهی این کریدور به گونه ای است که امکان حمل و نقل جاده ای، ریلی، دریایی و کشتی های ناوبری ترکیبی رودخانه_دریا را فراهم می کند.
به گزارش راد، در زمینه پیکربندی مجدد روابط حمل و نقل و اقتصادی در اوراسیا، توسعه کریدور شمال_جنوب محور جنوبی کلیدی لجستیک جدید است. این کریدور تا سال ۲۰۲۲، علیرغم مزایا و فرصت های زیر به طور کامل به پتانسیل خود نرسید:
کریدور شمال_جنوب کوتاه ترین فاصله تا مقاصد در جنوب آسیا، شرق آفریقا و خاورمیانه است در حالی که ماهیت چندوجهی این کریدور به گونه ای است که امکان حمل و نقل جاده ای، ریلی، دریایی و کشتی های ناوبری ترکیبی رودخانه_دریا را فراهم می کند ضمن اینکه از طریق این کریدور بارگیری مجدد کامیون به اروپا از طریق قفقاز جنوبی و ترکیه انجام می شود.
افزون بر این، سابقه موفقیت آمیز تحویل کانتینرهای آزمایشی، از جمله بین ترکیه و روسیه در سال ۲۰۲۱ و بین روسیه، چین و ایران (در امتداد مسیر شرقی کریدور) در سال ۲۰۲۲ یکی دیگر از مزایای این کریدور است. با توجه به اینکه صاحبان کالا و حمل و نقل مسیرهایی را انتخاب می کردند که از طریق بنادر حوزه بالتیک، آزوف و دریای سیاه می گذشت، این کریدور زمان و هزینه های تحویل را کاهش داده و ثبات را در تمام زنجیره های لجستیک تضمین خواهد کرد.
در واقعیت جدید، زیرساخت کریدور شمال_جنوب، گسترش جغرافیایی عملیات حمل و نقل را به ویژه به سمت کشورهایی که از لحاظ تاریخی به سمت کریدور جذب شده اند مانند هند، پاکستان و کشورهای خلیج فارس تسهیل می کند، زیرا این کشورها به مقاصد تجارت خارجی جدید روسیه و بلاروس در شرایط ژئوپلیتیک تغییر یافته تبدیل خواهند شد.
از طرفی، زیرساخت کریدور شمال_جنوب، گسترش جغرافیایی عملیات حمل و نقل را از اروپا از طریق ترکیه و جمهوری آذربایجان به روسیه با استفاده از پیوند بین کریدور نستراک و تراسیکا تسهیل خواهد کرد. علیرغم مسافت طولانی تر و هزینه های بیشتر، این مسیر (جاده و راه آهن) کاملاً کاربردی است و می تواند صادرات و واردات را بدون وقفه و ریتمیک پشتیبانی کند.
همچنین این کریدور موجب سهولت ترانزیت از آفریقا و آمریکای لاتین از طریق بنادر ترکیه یعنی جایگزینی برای خطوط کشتیرانی به بنادر بالتیک فراهم می کند در حالی که نستراک، حمل و نقل را از منطقه آسیا_اقیانوسیه از طریق بنادر ایران در خلیج فارس آسان می کند.
گزارشی که توسط بانک توسعه اوراسیا در سال ۲۰۲۱ تهیه شد، تاکید کرد که بسته به سناریو، کل ترافیک حمل و نقل کانتینری کریدور شمال_جنوب ممکن است تا سال ۲۰۳۰، به ۳۲۵ هزار تا ۶۶۲ هزار فوت (۹/۵ تا ۱۱.۹ میلیون تن) برسد که شامل هر سه مسیر اصلی می شود.
اگر کریدور شمال_جنوب با کریدورهای حمل و نقل عرضی شرق به غرب اوراسیا متصل شود، این تأثیر ممکن است معادل ۲.۳ تا ۴.۴ میلیون تن یا حدود ۴۰ درصد از کل ترافیک بالقوه حمل و نقل کانتینری را شامل شود. به دلیل ساختار جغرافیایی و کالایی کنونی جریانات تجارت خارجی در میان کشورهای طرفدار کریدور، احتمال افزایش ترافیک باری شمال به جنوب نیز بیشتر است در حالی که تا سال ۲۰۳۰، کل ترافیک کانتینری راه آهن ممکن است بین ۹ تا ۱۸ جفت قطار کانتینری در روز متغیر باشد.
با توجه به تغییرات مداوم در جغرافیای تجاری، جریان های حمل و نقل اضافی که ممکن است به سوی کریدور شمال_جنوب جذب شود ممکن است شامل فلزات و محصولات نفتی روسیه و کودها و الوار بلاروس باشد. حجم حمل و نقل نیز ممکن است در کوتاه مدت ۲ تا ۴ میلیون تن و در سه سال آینده بین ۵ تا ۷ میلیون تن افزایش یابد.
مرز زمینی بین بلاروس، روسیه و کشورهای عضو اتحادیه اروپا در حال حاضر محدودیت هایی دارد که بر جریان اضافی وارداتی که از کشورهای عضو اتحادیه اروپا و آمریکا به روسیه، جمهوری بلاروس و جمهوری قزاقستان تحویل داده می شود (ماشین آلات و تجهیزات، کالاهای مصرفی و تا حدی محصولات غذایی) تأثیر خواهد گذاشت. آنها ممکن است ۱ تا ۳ میلیون تن در کوتاه مدت و ۲ تا ۷ میلیون تن در سه سال آینده برآورد شوند. این محموله ها را می توان از ترکیه از طریق گرجستان به جمهوری آذربایجان و سپس از طریق کریدور شمال_جنوب به کشورهای مقصد نهایی رساند.
