ارتقاء فناوری اطلاعات و نرم افزار باید در کنار پروژه های زیربنایی مانند جایگزینی تجهیزات دیزلی یا نصب تجهیزات الکتریکی در بنادر، در نبرد کاهش انتشار CO2 مورد توجه قرار گیرد.
الکس وانکل، مشاور ارشد INFORM در مورد چگونگی بهینه سازی برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار بنادر، گفت: بیشتر پایانه ها در بنادر بر روی پروژه های زیربنایی مانند جایگزینی تجهیزات دیزل یا استفاده از تجهیزات الکتریکی متمرکز شده اند. اینها هر دو نمونه های عالی پروژه هایی با نتایج پایداری قوی هستند. با این وجود، نمود نتایج این سرمایه گذاری های سنتی نسبتاً آهسته است، مخصوصاً زمانی که در مقام مقایسه با بهینه سازی فناوری اطلاعات و نرم افزار قرار می گیرند.
باید به این مساله توجه کرد که اگر تجهیزات در ترمینال بندری سوخت دیزل نمی سوزانند به این معنی نیست که کاهش کلی CO2 محقق شده است. بیشتر نیروی الکتریکی در سراسر جهان همچنان از سوخت های فسیلی تامین می شود؛ این مشکل به راحتی به بالادست سرایت کرده و در عین حال دومین مساله که پایداری در شبکه برق باشد را ایجاد خواهد کرد.
جایگزینی ناوگان دیزلی در بندر با ناوگان الکتریکی به احتمال زیاد انتشار کلی CO2 را کاهش نمی دهد. در این مثال، بهینه سازی خودروها و ناوگان بندری به اپراتورها اجازه می دهد تا حجم ناوگان خود را تا 40 درصد در سطح پایدار کاهش دهند. این امر نه تنها مقدار قابل توجهی از تولید CO2 در محل را کاهش می دهد، بلکه میزان تجهیزات مورد نیاز و متعاقبا هزینه تجهیزات مذکور را نیز به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
بدون شک راه حل هایی مانند هوش مصنوعی و اتوماسیون می توانند مسیری روشن برای دستیابی به اهداف سبز و پایدار ارائه دهند. با این حال، آنچه در بحث پایداری اغلب نادیده گرفته می شود، تأثیر فناوری های نوظهور بر کاربران است. ثابت شده است که راه حل های جدید بهینه سازی به اجرای موفق تر پروژه های اتوماسیون کمک می کند و این پروژه ها، هنگامی که به خوبی انجام شوند، سطح استرس کاربران را کاهش می دهند.
به عنوان مثال، اپراتورهای جرثقیل که با برنامه های درنظر گرفته شده برای بهینه سازی جرثقیل کار می کنند، به طور معمول هنگام کار با توصیه های لازم، سطح استرس کاری کمتری را تجربه می کنند. داده ها همچنین نشان می دهد بهینه سازی جرثقیل های بندری میزان تولید دی اکسید کربن را تا 1570 تن در عملیات RTG کاهش می دهد.
