به گزارش پایگاه خبری گفتمان دریا، و به نقل از بازار؛ وزرای اقتصاد ایران و سوریه در جریان سفر ابراهیم رئیسی به سوریه، ۳ سند همکاری امضا کردند. این اسناد همکاری عمدتا در حوزه صادرات خدمات فنی و مهندسی است. گفتنی است؛ سیاست راهبردی دولت سیزدهم تعمیق و توسعه هر چه بیشتر روابط با کشورهای منطقه است و سفر به سوریه گامی در این راستا و رفع موانع و گسترش روابط اقتصادی دو کشور از جمله تولید و سرمایه گذاری ارزیابی می‌شود.
رسیدن به مدیترانه
ایده ساخت راه آهن بین ایران- عراق سوریه جدید نیست، در واقع قدمت آن به بیش از ده سال می‌رسد. اما در آگوست ۲۰۱۸، سعید رسولی، مدیرعامل راه آهن جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد که ایران قصد دارد خط آهنی ایجاد کند که خلیج فارس را به دریای مدیترانه از بصره در جنوب عراق تا بوکمال در مرز عراق و سوریه و تا دیرالزور در شمال شرقی سوریه متصل کند. این پروژه برای چین نیز جذاب خواهد بود. مقامات عراقی بارها نسبت به این پروژه از نظر امکان سنجی اقتصادی ابراز تردید کرده‌اند.
ایران آرزو دارد که مسیر ریلی با عراق شامل چندین شهر عراق و سوریه باشد و به عنوان سکوی پرتاب اصلی به سمت شمال آفریقا و اروپا باشد. هدف ایران این است که این پروژه یک کریدور امن برای مسیر تجاری برای رهایی از تحریم‌های آمریکا باشد. همچنین به دنبال آن است که این پروژه نقش مهمی در تحکیم نفوذ خود در عراق و سوریه ایفا کند تا علاوه بر اطمینان از دسترسی آسان، تحت تأثیر ترتیبات آتی در این دو کشور که توسط ابرقدرت‌های جهانی تحمیل شده، قرار نگیرد.
عراق و سوریه به پل منطقه‌ای تبدیل شده که ایران از طریق آن توانسته نقش‌های منطقه‌ای تاثیرگذاری را ایفا کند که اکنون از طریق پروژه ارتباط ریلی با سوریه قابل توضیح است
ایران در مورد آینده روابط خود در عراق و سوریه، شروع به ایجاد شکل جدیدی از روابط کرد تا خود را از هرگونه غافلگیری خلاص کند بنابراین انگیزه بزرگی برای یافتن یک جایگزین راهبردی است که عراق و سوریه را با ابزارهای استراتژی منطقه‌ای ایران پیوند می‌دهد. بر این اساس، اهداف راهبردی متعددی وجود دارد که ایران از طریق این پروژه آرزوی دستیابی به آنها را دارد که مهمترین آنها عبارتند از:
1-ایجاد یک کریدور زمینی امن که مرزهای عراق و سوریه را با مرزهای ایران پیوند می‌دهد.
2- پیوند بندر امام خمینی با بندر لاذقیه سوریه در دریای مدیترانه.
3-تسهیل انتقال کالا از ایران به عراق و سوریه و سپس به کشورهای دیگر.
4-افزایش اهمیت ایران برای پروژه کمربند و جاده چین به عنوان راهی برای دور زدن تحریم‌های آمریکا و همچنین ایجاد زمینه استراتژیک برای رقابت چین با آمریکا در منطقه.
5- این گزینه می‌تواند به افزایش قابل توجه ظرفیت لجستیکی ایران در عراق و سوریه کمک کند، به خصوص که ایران می‌خواهد از آن در پروژه‌های بازسازی سوریه استفاده کند.
6- ایران از طریق پروژه ارتباط راه آهن با عراق در صدد خنثی کردن پروژه شام نو است. زیرا معتقد است که منجر به حذف یکی از ارکان پروژه استراتژیک خود در خاورمیانه یعنی عراق می‌شود. از نظر ایران، احتمالا به شکاف بزرگی در استراتژی منطقه‌ای‌اش منجر شود که ممکن است بر نقش‌های این کشور در سوریه و لبنان تأثیر منفی بگذارد، به‌ویژه که هدف پروژه شام جدید در نهایت پیوند این کشورها با یکدیگر است.
7- از طریق این پروژه، ایران به دنبال خلاصی از مزاحمت‌های دریایی است که در هنگام حمل و نقل نفت یا در رابطه با معاملات تجاری با سوریه با آن مواجه می‌شود.
در این زمینه، از سال ۲۰۱۷، ایران و جناح‌های نزدیک به آن حرکت به سمت شرق را به سمت مرز سوریه، جایی که منطقه البوکمال قرار دارد، آغاز کردند.
ایران دو کریدور زمینی به سمت دریای مدیترانه ساخته است. اولین کریدور شمالی بود که از سنجار می‌گذشت. مسیر دوم فرات را دنبال کرد و از بغداد خارج شد و از طریق صحرا به سمت غرب و شمال رفت تا قبل از عبور به سوریه به شهر مرزی القائم برسد.
برنامه‌های راهبردی ایران برای ایجاد ارتباط ریلی با سوریه مورد توجه سطح بالا قرار گرفته است. عراق و سوریه به پل منطقه‌ای تبدیل شده که ایران از طریق آن توانسته نقش‌های منطقه‌ای تاثیرگذاری را ایفا کند که اکنون از طریق پروژه ارتباط ریلی با سوریه قابل توضیح است.
انتهای پیام/
