به گزارش مارین‌پرس، عبدالوهاب مقصودلو عضو هیات علمی پژوهشگاه و مجری برنامه علمی پایش سواحل، با بیان این خبر گفت: طی نمونه برداری های انجام شده در پنجمین گشت کاوشگر خلیج فارس که در عمق نزدیک به 90 متری در بخش غربی تنگه هرمز انجام شد، گونه ای از مرجان های منزوی بنام Cynarina lacrymalis با تراکم بالای 200-300 عدد در متر مربع در زیستگاه شنی صدفی مشاهده شد که پیشتر در خلیج فارس گزارش نشده بود.
وی اظهار داشت: گونه های مرجان منزوی متعلق به مرجان های سخت هستند که بر خلاف آبسنگ های مرجانی، ریف یا صخره تشکیل نداده و زندگی کلنی ندارند.
مقصودلو ضمن بیان اینکه پراکنش این گونه در منطقه اقیانوس هند و آرام غربی بوده و از محدوده بین کشندی تا زیر کشندی و اعماق 400 متر حضور دارد، تصریح کرد: سوابق این گونه از دریای سرخ و خلیج عدن، اندونزی، ژاپن و شرق استرالیا گزارش شده اما این اولین گزارش از حضور این گونه در محدوه تنگه هرمز و در تراکم بالا است.
مجری برنامه علمی پایش سواحل در ادامه با اشاره به این مطلب که وضعیت حفاظت از گونه مشاهده شده بر مبنای رده بندی مرکز بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) گونه ای نزدیک به تهدید (near threatened) است، افزود: گونه های «نزدیک به تهدید» به معنی در معرض خطر قرار دارند، نیست بلکه نیاز به توجه و حفاظت بیشتر در آینده دارند. بنابراین ضروری است ضمن توجه و حفاظت بیشتر در آینده جمعیت آن سالانه بررسی شود ضمن این که این نوع مرجان دارای طیف تحملی وسیعی نسبت به تغییر شرایط محیطی بوده و از این رو مورد توجه آکواریوم داران هستند.
پیش از این دو گونه Heterocyathus aequicostatus و Heteropsammia cochlea در تراکم اندک از مناطق بین کشندی شمال غرب خلیج فارس و توسط محققان پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی مشاهده و گزارش شده بود.
تاکنون 28 گونه مرجان از هشت خانواده و 20 جنس در سواحل و جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و کوچک، فارور، بنی فارور، کیش، قشم، هنگام، شیدور، سری، لارک، هرمز، لاوان و هندورابی شناخته شده است که فقط 19 گونه از این تعداد در اطراف جزیره کیش یافت می شود.
از لحاظ اکولوژیک، سنگفرش های مرجانی دارای جایگاه ویژه ای در سلسله زنجیره غذایی خلیج فارس هستند به غیر از اینکه به مصرف ماهیهای مرجانی می رسند، نقش ویژه ای در سیکل تغذیه سایر جانوران دریایی ایفا می کنند.
آبسنگ های مرجانی به علت داشتن گونه های متنوع جانوری اهمیت بسزایی داشته و از آنجا که بسیاری از موجودات در دوره های مختلفی از حیات خود به آنها وابسته هستند، منبع غذایی اصلی ماهی ها، میگوها و دیگر گونه های حائز اهمیت اقتصادی به شمار می روند.
اما عواملی مانند اسیدی شدن، افزایش دمای آب اقیانوس ها، آلودگی ها و تیرگی آبها مرگ آبسنگ های مرجانی را به دنبال دارد در حالیکه مصون ماندن آنها یعنی حفاظت از اکوسیستم طبیعی دریایی که اگر از بین بروند گونه های دریایی زیادی تحت تاثیر قرار می گیرند.
