پهلوگیری خودکار کشتی ها به عنوان یکی از مهترین عملیات ها در سفر هر کشتی، می تواند گامی مهم در رسیدن به هدف کشتیرانی خودکار در صنعت دریانوردی باشد.
طبق گزارش های جهانی، هر سال حدود 3000 حادثه دریایی رخ می دهد که بیش از 20 میلیارد دلار برای شرکت ها هزینه دارداز اینرو مطالعات نشان می دهد که سه چهارم حوادث به دلیل خطای انسانی است. با معرفی فناوری های حمل و نقل خودران، حوادث به طور چشمگیری کاهش پیدا می کند.
از منظر زیست محیطی، فناوری های خودران اکنون به عنوان یک عامل کلیدی در کاهش انتشار CO2 در بخش دریایی با امکان موقعیت یابی سریع تر و کنترل کارآمدتر هستند و می توانند منجر به صرفه جویی در سوخت و انتشار آلایندگی کمتر شوند. علاوه بر این، حوادث دریایی مانند به گل نشستن و برخورد با دیگر شناورها می‌توانند تأثیر جدی بر محیط زیست داشته باشد که با استفاده از فناوری‌های خودران می توان از محیط‌زیست محافظت کرد.
کشتیرانی خودران باید در ابتدا بر برخی چالش‌های اولیه در این زمینه غلبه کند. یکی از این مسائل، امنیت سایبری است تا اطمینان حاصل شود که کشتی های خودران مستعد حملات سایبری و دزدی های دریایی نباشند. در همین راستا، کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق دریاها 1982 (طبق ماده 94) تاکید می کند هر کشتی باید یک فرمانده داشته باشد که همیشه “سرپرستی” کشتی را بر عهده دارد.
در 25 مه 2021، کمیته ایمنی دریایی سازمان بین المللی دریانوردی، در صد و سومین جلسه خود، قوانین محدوده نظارتی برای تجزیه و تحلیل ایمنی کشتی های خودران را به منظور ارزیابی چگونگی عملکرد آنها تکمیل کرد.
تعیین محدوده نظارتی اولین گام بسیار مهم برای اطمینان از همگام بودن مقررات با پیشرفت های تکنولوژیکی در زمینه تردد کشتی های خودران است. به همین دلیل درجات مختلفی از استقلال برای هدایت کشتی ها در نظر گرفته شده است که شامل کشتی سرنشین دار با فرآیندهای خودکار و پشتیبانی تصمیم گیری، کشتی کنترل از راه دور با دریانوردان بر روی کشتی، کشتی کنترل از راه دور بدون دریانوردان روی کشتی و کشتی کاملا خودران می شود.
برای دستیابی به کشتیرانی خودران به یک رویکرد گام به گام نیاز است و به این ترتیب، صنعت دریانوردی باید به دنبال خودکارسازی بخش‌های کوچک‌تر از عملیات کشتی باشد. یکی از بهترین نمونه ها، عملیات پهلوگیری وخروج از بندر خودکار است است که از جنبه های اساسی کشتیرانی خودران محسوب می شود، زیرا نقطه شروع و پایان سفر هر کشتی است. با گسترش استفاده از تکنولوژی های جدید برای پهلوگیری خودمختار کشتی ها، می توان با افق دید بهتری به سمت کشتیرانی خودران حرکت کرد.