Khun Soraphat Panakon
چین 1.6 میلیون تن میگو مصرف می‌کندو حد اقل 800 هزارتن میگو وارد می کند. سال 2023، مصرف کاهش نیافته و واردات این کشور عمدتا از اکوادور است.
آمریکا یک میلیون تن میگو مصرف می‌کند؛ سال 2023 اولین سالی است که واردات کاهش یافته و واردات عمدتا از اکوادور، هند، اندونزی، ویتنام و تایلند انجام می شود.
اروپا حدود 800 هزارتن میگو مصرف می‌کند. انتظار می‌رود واردات میگو از ویتنام، هند و اکوادور به اروپا کاهش یابد.
ژاپن قبلاً مصرف کننده میگوی تایلندی بود، اما تأثیر رکود اقتصادی باعث کاهش خرید محصول میگوی با ارزش افزوده و میگو ارزان‌تر از اکوادور شده است.
استراتژی مهم برای تولیدکنندگان میگو: تولید کلی میگو در سال جاری باید کاهش یابد
اکوادور: تحت تأثیر نوسانات آب و هوا، امواج گرما، باران، سیل، بیماری‌های همه گیر قیمت میگو به پایین‌ترین حد خود رسیده است. واردکنندگان میگو در ایالات متحده موجودی انبار را کاهش دادند. شایعه افزایش تولید چین سبب شده سردخانه‌های اکوادور در حال رقابت برای کاهش قیمت فروش باشند. تلاش برای ایجاد استانداردهای ASC به امید افزایش فروش شدت گرفته و در مجموع انتظار می‌رود تولید ثابت بماند یا 10 درصد کاهش یابد.
اندونزی: مشکل هوای گرم اندونزی به تولید آسیب می‌زند. بیماریIMNV [1] مجدد باز می‌گردد و باعث آسیب به تولیدات اندونزی خواهد شد.
ویتنام: پرورش میگو در مناطق شمالی و مرکزی ویتنام ، به دلیل شرایط بد محیطی دشوار است و در جنوب هم مزارع بزرگ با مشکلات تولید مواجه هستند. هزینه‌های تولید افزایش یافته است و اگر سودآوری افزایش نداشته باشد، یعنی سرمایه گذای با ضرر مواجه می شود. هوای گرم تأثیر منفی زیادی بر تولید دارد و در عین حال صادرات به شدت کاهش یافته است. صادرات به چین مشکل دارد و محصولات را نمی توان از مرز چین ارسال کرد. انتظار می‌رود تولید امسال در ویتنام 30 درصد کاهش یابد.
هند: آب و هوای بسیار گرم هند 30 تا 40 درصد به تولید میگوی کراپ اول آسیب می‌رساند. اپیدمی بیماری در حال افزایش است و شرایط پرورش مطلوب دشوار است و البته دولت از گسترش مناطق پرورشی استقبال می‌کند. کاهش مالیات برای کمک به پرورش موثراست . هند باید بازار آمریکا را رها کند و مبادلات با بازار روسیه را از سر بگیرد. هدف گذاری تولید 500.000 تن میگوی ببری سیاه در طی 5 سال و کاهش 20 درصدی تولید مد نظر است.
تایلند: هزینه‌های تولیدمیگو در تایلند بالا است و قیمت جهانی میگو هم پایین است. شرایط تولید تحت تأثیر چرخه ال نینیو قرار گرفته است، این چرخه حتی باعث کم آبی بدن نیز می‌شود وهوای گرم باعث تشدید بیماری ویبریو شده است. بازارهای بزرگی مانند ایالات متحده و ژاپن در حال کوچک شدن هستند. انجام مبادلات با بازار چین هنوز نامشخص است. تایلند تنها 5 درصد سهم تولید جهانی میگو را در اختیار دارد و قیمت میگوی آن گران ترین است. خریداران میگو گزینه‌هایی برای خرید میگوی ارزان‌تر دارند و این فرصت‌ها برای یافتن بازارهای جدید را تقریباً صفر می‌سازد.
پرورش دهندگان میگو:وضعیت را ارزیابی کنید
تشدید جنگ و درگیری‌های جغرافیایی آشکارتر خواهد شد و اقتصاد جهانی عقب نشینی خواهد کرد. تولید محصول کشورهای آسیایی باید 20 درصد کاهش یابد و این کشورها دربازارهای سنتی رقابت کنند. پرورش دهندگان میگوی آمریکای جنوبی باید تولید را افزایش دهد تا همان سود قبلی را با قیمت‌های پایین‌تر به دست آورد.
اقتباس از تایلند
گونه‌های میگوی پرورشی باید متنوع تر و با دوام تر باشند. هزینه های تولید همچنان افزایش خواهد یافت. بازار مصرف داخلی باید ترویج شود استانداردسازی، ترویج محصولات، فروش محصول با ارزش افزوده به جای مواد خام ارزان قیمت و تنظیم تدریجی روش های افزایش قیمت در بازارباید به کار گرفته شود.
خلاصه
صنعت جهانی میگو به نقطه بحرانی رسیده است چرا که قیمت فروش کمتر از هزینه‌ها است. کسب سود به سختی با قوانین عرضه و تقاضا مطابقت دارد و انتظار می‌رود قیمت میگو کاهشی باشد یا برای مدت طولانی ثابت باقی بماند. تایلند باید بر روی بازار داخلی تمرکز کند و مصرف داخلی را ترویج دهد وتولید برای 2تا3 سال افزایش نمی‌یابد. آب و هوای گرمتر باعث تغییراتی در سیستم های تغذیه می‌شود که در قیمت تمام شده مؤثر است. اقتصاد جهانی در وضعیتی قرار دارد که تحت تاثیر مناقشات و جنگ هاست و نهایتا کاهش هزینه تولید ضامن بقای صنعت میگوست.
ارائه شده توسط Khun Soraphat Panakon در سمینار آکادمیک “تغییر جهت، تنظیم تفکر، افزایش تولید میگوهای تایلندی” در 27 مه 2023 برگزار شدئه توسط Kung Lum Nam Tha Tha Thong Prawn Raising Cooperative در هتل دیاموند پلازا.
[1] این بیماری در سال2002در شمال غربی برزیل و در میگوی L. vannamei مـشاهده و موجب خسارتی معادل ده میلیون دلار در این کشور گردید از علائم مشخص بیماری کاهش رشد در میگوها بالاخص در مراحل جوانی می باشـد .در میگوهای بیمار از ناحیه دم و بند ششم بدن، بافت عضلانی سفید ، نکروز شده و مـات مـی‌شود و سپس به سایر بندهای بدن این حالت سرایت کرده و تمام عضلات ناحیه شـکمی را در بر می‌گیرد. بیماری با ایجـاد اسـترس از جملـه تغییـرات شـدید آب وهـوا ، اسـتفاده از غذای نامرغوب و افزایش ذخیره سازی در میگوهای جوان بروز کرده و در ابتدا با مـرگ و میر شدید همراه بوده ولی درادامه بـه صـورت مـزمن خـود را نـشان مـی دهـد. دربرخـی ازنمونه ها دم میگوها رنگ قرمز گرفته و تلفات حداکثر تا70درصد می‌رسد.
تعداد بازدید:
۰
لینک کوتاه: کپی کن!