تنها تولید کننده خاویار با چرخه کامل در فرانسه

L’Esturgeonnière تنها مزرعه ماهیان خاویاری فرانسه است که هم ماهی خود را تکثیر و تولید می کند و هم خاویار خود را با نام تجاری Perlita به بیش از 30 کشور در سراسر جهان می فروشد.

یک ماهی خاویاری سیبری بالغ

زمانی صید خاویار وحشی اروپایی (Acipenser sturio)  پر رونقی در خور ژیروند در منطقه نوول آکیتن فرانسه جریان داشت؛ اما این گونه برای خاویار خود بیش از حد مورد بهره برداری قرار گرفت و تقریباً در دهه 1970 منقرض شد، که منجر به ممنوعیت ماهیگیری این گونه در سال 1982 گردید. از سال 2010، CITES  ماهیگیری و تجارت تمام ماهیان خاویاری وحشی را در سراسر جهان ممنوع کرده است.

در پاسخ به محدودیت‌های سال 1982، CEMAGREF   که یک مؤسسه تحقیقاتی عمومی فرانسوی در زمینه آبزی‌پروری و محیط زیست است به سرعت سویه ماهیان خاویاری سیبری (Acipenser baeri) را برای تولید آبزی‌پروری به فرانسه معرفی کرد. و منطقه Nouvelle-Aquitaine که در گذشته پایگاه صید ماهیان خاویاری فرانسه بود اکنون جایی است که شش مزرعه از هفت مزرعه پرورش ماهیان خاویاری کشور در آن احداث شده است.

از این میان مزرعه L’Esturgeonnière  به دلیل داشتن هچری مخصوص به خود و یکپارچه شدن روند تولید، از مرحله تخم کشی و پرورش و استحصال خاویار تا بسته بندی  از دیگران متمایز شده است. این مزرعه به لطف کارکنان واجد شرایط متشکل از 20 کارمند، سالانه 4 تن خاویار تولید می‌کند.

مزرعه چگونه تکامل یافت

وقتی میشل برتومیر و یکی از همکارانش در سال 2007 مزرعه را خریدند، به سرعت فهمید که اگر می‌خواهند مزیت ماهیان خاویاری سیبری را بالا برند – و در نتیجه کیفیت خاویار را مدیریت کنند – احداث کارگاه هچری کلید این فرآیند است. در آن زمان، تنها یک کارگاه هچری ماهیان خاویاری – هچری  Guyenne’sدر ژیروند – در فرانسه وجود داشت بنابراین Berthommier  تصمیم گرفت از این فرصت استفاده کند و در سال 2008 یک کارگاه هچری در محلی به نام  Nurseteich ایجاد کند. سال بعد، با همکاری INRAe – موسسه ملی تحقیقات کشاورزی، غذا و محیط زیست – برای توسعه برنامه‌های انتخاب ژنتیکی، عمدتاً بر اساس اندازه، بافت و رنگ تخم‌ها این مرکز تأسیس شد. آنها همچنین “در سایر معیارهای زئوتکنیکی مانند رشد، ترکیب خوب، توزیع همگن گناد و غیره هوشیارانه عمل کردند “. همانطور که مالک این بخش به طور اختصار توضیح می‌دهد که: “بخش بزرگی از موفقیت در ژنتیک نهفته است”.

Berthommier  با اشاره به ریشه های مزرعه توضیح می دهد: “این تنها مزرعه ماهیان خاویاری فرانسوی است که منحصراً برای این گونه ساخته شده است.” این مزرعه که در سال 1991 در Le Teich، در خلیج Arcachon ایجاد شد، ابتدا ماهیان خاویاری را برای گوشت آنها تولید می کرد. با این حال، در سال 1999، زمانی که L’Esturgeonnière توسط گروهی که میشل برتومیر در آن زمان در آن کار می کرد، خریداری شد، آن‌ها تصمیم گرفتند به تولید خاویار بپردازند.

در سال های پس از خرید، سرمایه گذاری های قابل توجهی در زیرساخت ها انجام شد. ابتدا ظرفیت مزرعه را از 150 به 300 تن گوشت ماهی خاویاری افزایش داد. سپس در سال 2006، 3 میلیون یورو در سیستم فیلتراسیون سرمایه گذاری شد و مزرعه را از نظر استانداردهای زیست محیطی در پرورش ماهیان آب شیرین پیشگام کرد. مزرعه شروع به استفاده از یک فیلتر مکانیکی – با شبکه 35 میکرون – و یک فیلتر بیولوژیکی برای حذف ضایعات از آب کرد.

ضایعات سپس در سه حوضه لجن پخش شد و آب اوتروفیک توسط نی[1] بازیافت شد. نرخ جایگزینی آب مزرعه حدود 50 درصد است و 50 درصد دیگر در حال چرخش مجدد است. حتی اگر نرخ بالاتر چرخش آب امکان پذیر بود، مزرعه از آن اجتناب می کند زیرا به گفته  Berthommier، می تواند منجر به ایجاد طعمی گل آلود ناخوشایند در محصول نهایی گردد.

از سال 2020، یک پروژه تحقیقاتی جالب با مشارکت محققان پرورش انگور در حال انجام است، که به دنبال استفاده از فاضلاب برای پرورش گیاه دم اسبی[2] هستند، گیاهی که می تواند جایگزینی زیست محیطی مناسبی برای درمان گیاهی بیماری‌های تاک انگور[3] باشد.

بچه ماهیان خاویاری سیبری در حوضچه های هچری در Nurseteich

چرخه تولید

هر بهار، در 12 حوضچه هچری  Nurseteich 100000 بچه ماهی خاویاری Acipenser baeri تولید می شود که 20 درصد آنها در مزرعه می مانند و 80 درصد دیگر به آبزی‌پروران در سراسر جهان فروخته می شود. توانایی تولید لارو‌ها در محل امکان مدیریت بهتر تولید بالادستی، قابلیت ردیابی و انتخاب ژنتیکی را فراهم می کند.

در حوضچه های 6000  مترمربعی، سالانه 260 تا 280 تن ماده ماهیان خاویاری پرورش می یابد. در حدود سه سالگی، پس از تعیین جنسیت به کمک اولتراسوند، نرها جدا شده و برای گوشت خود فروخته می شوند. پس از 8 تا 9 سال پرورش ماهیان ماده تخم‌های آنان معمولاً برای برداشت آماده می‌شوند. برخلاف روش کلاسیک که نیاز به نمونه برداری بیوپسی دارد، L’Esturgeonnière  تصمیم گرفته است اندازه تخمک ها را – حداقل 2.6 میلی متر برای استانداردهای Perlita – با استفاده از یک سونوگرافی نهایی کنترل کند. به گفته Berthommier، این روش از مشکلات درمانی – مانند آبسه – جلوگیری می‌کند و شرایط رفاهی ماهی را بهبود می بخشد.

مزرعه از آب رودخانه L’Eyre و از یک منبع زمین گرمایی بهره می برد که آب گرم تری را برای سایت تامین می کند، به خصوص در طول زمستان. این آب گرم از یک چاه نفت 2000 متری می آید که مدت ها پیش سیمان شده است. از آنجایی که دمای بهینه آب برای رشد ماهیان خاویاری بین 17 تا 18 درجه سانتی گراد است، این منبع انرژی، مزرعه را قادر می‌سازد تا نرخ رشد را بهبود بخشد و تولید خاویار خود را غیرفصلی کند.

این انرژی زمین گرمایی، همراه با سیستم تصفیه آب، یکی از دو موردی است که “میشل برتومیر” به آن افتخار می کند.

جعبه خاویار پرلیتا

L’Esturgeonnière اندازه تخم‌های ماهیان خاویاری ماده را تا حداقل 2.6 میلی‌متر برای استانداردهای پرلیتا کنترل می‌کند.

چالش ها و بلند پروازی ‌های مزرعه

هدف اصلی این مزرعه در سال های آینده مدیریت بهره وری و تثبیت تولید 4 تن خاویار در سال است. در پایان هر چرخه رشد، تخم‌ها 9 تا 10 درصد وزن ماهیان خاویاری ماده را تشکیل می‌دهند، بنابراین تولید در حال حاضر می‌تواند از 3 تا 4 تن خاویار در هر چرخه متفاوت باشد. خاویار را می توان حداکثر تا 12 ماه ذخیره کرد و گاهی اوقات یافتن بازارهای جدید دشوار است، بنابراین پیش بینی بودن یک هدف اصلی برای تیم تولید پرچالش است. به گفته برتومیر، این امر از طریق انتخاب ژنتیکی امکان پذیر خواهد بود.

یکی دیگر از چالش های مهم این شرکت افزایش قیمت برق است که هزینه های تولید را افزایش می دهد.

فرانسه در حال حاضر با تولید 42 تن در سال 2019، پس از چین و ایتالیا، سومین تولیدکننده بزرگ خاویار در جهان است و برتومیر به آینده بازار خوشبین است و معتقد است خاویار نسبت به گذشته مقرون به صرفه تر است. به همین دلیل است که Caviar Perlita مایل است استراتژی تجاری خود را با فروش بیشتر به خرده فروشی ها که در حال حاضر 15 درصد از توزیع آن را تشکیل می دهد، توسعه دهد. با نگاهی به آینده و همچنین تثبیت سطح تولید فعلی خود، Berthommier همچنین در حال بررسی توسعه و احداث سایت دیگری است.

منبع: https://thefishsite.com/articles/frances-only-full-cycle-caviar-producer-l-esturgeonniere نویسنده: Amélie Di Bella متخصص آبزی پروری اروپا

[1] بستر نی‌های خاکستری سیستم‌های ساده‌ای برای فیلتر کردن آب هستند.

[2] خانواده ای از گیاهان آوندی که به جای دانه، با هاگ تولید مثل می کنند.

[3] کپک پرزکی روی برگ ها – ناشی از ارگانیسم قارچ مانند Plasmopara viticola.

کپک پودری روی برگها و میوه – ناشی از پاتوژن قارچی Erysiphe necator.

کپک خاکستری منجر به پوسیدگی میوه – ناشی از پاتوژن قارچی Botrytis cinerea

تعداد بازدید:
۰

لینک کوتاه: کپی کن!