آسوشیتد پرس شرایط ناخوشایندی درباره صنعت میگوی هند، پیدا کرده و آن را “خطرناک و اجحاف‌آمیز” گزارش می کند

خانمNoriko Kuwabara   برای امتحان کردن محصول میگوی جدید هند که تبلیغ آن را در رسانه‌های اجتماعی دیده بود، هیجان زده بود. او و همسرش به سمت راهرو غذا‌ها منجمد فروشگاه  Costcoرفتند. اما وقتی کیسه‌ای از میگوهای پرورشی را از فریزر بیرون آورد و “محصول هند” را دید، به دلیل بوی نامطبوع شدید آن بینی خود را گرفت. او بلافاصله فریاد کشید و کیسه میگو را در سبد خریدش پرتاب کرد…..

Kuwabara’s dilemma  هم که یکی از هزاران مصرف کننده آمریکایی است گفت: هند بزرگ ترین تأمین کننده میگو و غذاهای دریایی است که در ایالات متحده مصرف می‌شود و هند جایی است که این صنعت با مشکلات زیست محیطی زیادی کار می‌کند.

Associated Press  در ماه فوریه به ایالت Andhra Pradesh  در جنوب شرقی هند سفر کرد تا شرایط کاری در صنعت پررونق این کشور را ثبت کند، ….. روزنامه‌نگاران Associated Press به مراکز هچری، مزارع پرورشی، سوله‌های پوست‌گیری و انبارها دسترسی پیدا کردند و با کارگران، سرپرستان و مدیران اتحادیه‌ها مصاحبه کردند.

پس از آن که گزارشات‌ رسانه‌ای از جمله تحقیقات آسوشیتد پرس ( AP)  برده‌داری مدرن در صنعت غذاهای دریایی تایلند را افشا کرد ، هند به تأمین‌کننده پیشرو میگو در آمریکا تبدیل شده و حدود 40 درصد از میگوی مصرفی در ایالات متحده را به خود اختصاص داده است. گزارش AP در سال 2015 منجر به آزادی حدود 2000 صیاد برده شد و درخواست‌هایی را برای ممنوعیت میگوی تایلندی که بر بازار مسلط بود، برانگیخت.

افراد محلی به خبرنگاران ما خبر دادند که هچری‌ها و استخرهای تازه حفر شده، آب و خاک اطراف را آلوده کرده‌اند و کشت محصولات، به ویژه برنج را که برای غذا به آن وابسته هستند، تقریبا غیرممکن کرده است.

تعدادی کامیون میگوها را از استخرها به سوله های پوست کنی می‌بردند. در یکی از آلونک‌ها، ده‌ها زن، برخی پابرهنه، روی نیمکت‌های چوبی باریک ایستاده بودند و در شیفت‌های 10 ساعته، میگوهای پوشیده از یخ خرد شده را پوست کنی می‌کردند. زنان با دست برهنه یا پوشیدن دستکش‌های کثیف و پاره، سرشان را پیچانده، پای میگو‌ها را بیرون می‌کشیدند و پوسته‌ها را جدا می‌کردند تا این امکان را برای آشپزهای آمریکایی فراهم کنند که به سادگی کیسه‌ای را پاره کنند و میگو را در ماهیتابه بیندازند.

هزاران تن میگوی منجمد شده در کانتینرهای حمل و نقل به ایالات متحده که بیش از 8000 مایل دورتراست ارسال می‌شود. تقریباً غیرممکن است که از طریق یک نظام رهگیری بگوییم یک میگوی خاص دقیقاً به کجا ارسال می‌شود و آیا یک محموله به مقصد ایالات متحده ارتباطی با شیوه‌های کار غیر انسانی دارد یا خیر؛ حال آن که میگوی هندی به طور مرتب در فروشگاه‌های بزرگ ایالات متحده مانند Walmart، Target و Sam’s Club و سوپرمارکت‌هایی مانند Kroger و Safeway عرضه می‌شود.

شرکت‌های بزرگی که به پرسش‌های AP پاسخ دادند، از نقض حقوق بشر و آسیب‌های زیست‌محیطی ابراز تأسف کردند و اظهار داشتند که جداگانه در این مورد تحقیق خواهند کرد.

Walmart ، بزرگترین خرده فروش جهان در بیانیه ای گفت: “اگر از طریق ادعاهای مطرح شده رسانه ای یا انجام ممیزی متوجه شویم که ممکن است مسائل جدی در یکی از تاسیسات تأمین کننده وجود داشته باشد بازرسان Walmart را برای جمع آوری اطلاعات و حقایق از طریق بازدید در محل از تاسیسات یا از طریق روش‌های دیگر مستقر می کنیم.” . به این ترتیب، ما در حال بررسی اتهامات مطرح شده توسط Associated Press هستیم.

Pradeep Sivaraman ، دبیر اداره توسعه صادرات محصولات دریایی هند که یک آژانس دولتی است این ماه به ایالات متحده سفر کرد تا صنعت میگوی کشورش را در طبقه شلوغ نمایشگاه غذاهای دریایی آمریکای شمالی در بوستون نمایندگی و معرفی کند. یک سرآشپز در غرفه هند، میگوی  کاری تند را در مقابل جعبه‌ای پراز میگوی یخ زده سرخ کرد.

Sivaraman  قبل از پایان یک مصاحبه کوتاه گفت که هند متعهد به ارائه میگوی با کیفیت به خریداران آمریکایی است. او از پاسخ به سوالات مشکلات کارگری و زیست محیطی خودداری کرد.

خانم Erugula Baby  یک 51 ساله، بیوه و فقیراست  ….که نوه هایش را بزرگ می‌کند …. او گفت که در شرایط وحشیانه و بی رحمانه ای کار می کند و با کمتر از 4 دلار در روز، که 2 دلار کمتر از حداقل دستمزد است برای پوست کندن، برش و درجه بندی میگودر یک کارخانه کار می کند.

او با گوشه ساری قرمزش اشک هایش را پاک کرد و گفت: «شرایط کار سخت است. “ساعت های طولانی ایستادن در سرما هنگام پوست کندن و قطعه کردن میگو به بدن من آسیب وارد می‌کند.”

Baby  و سایر کارگران گفتند که روزانه 25 سنت از حقوق خود را به سرپرستان می‌پردازند تا به آن‌ها اجازه ورود به داخل سوله فرآوری بدهند. حمل و نقل با اتوبوس های شرکتی نیز از حقوق برخی از کارگران به همراه هزینه ناهار از غذاخوری های شرکت کسر می شود. بسیاری از کارگران هیچ قراردادی ندارند، و اگر در کارگاه آسیبی ببینند، هیچ پشتوانه‌ای ندارند.

یکی دیگر از کارگران به نام  Penupothula Ratnam، گفت که او همیشه از کمردرد ناشی از کار طاقت فرسایی رنج می‌برد که برای آن روزانه حدود 3 دلار دستمزد می‌گیرد.

Penupothula Ratnam، یک کارگر میگو با دستمزد روزانه، در محل اقامت خود در ، Andhra Pradesh هند، 10 فوریه 2024  درباره زندگی طاقت فرسای روزانه خود صحبت می‌کند.

او در حالی که اشک می ریخت گفت: «این دست مزد برای زندگی ما کافی نیست. او گفت که به ندرت یک روز مرخصی می‌گیرد.

بسیاری از مردم هند در میان فقر جامعه، بدهی و بیکاری برای زنده ماندن تلاش می‌کنند. بسیاری از زنان بهAP  گفتند که این کار، با وجود شرایط ظالمانه، تنها فرصت آن‌ها برای مبارزه با گرسنگی است…..

زنان به شدت فقیر به AP گفتند که طبق قانون به آن‌ها اضافه کاری پرداخت نمی گردد، علاوه بر اینکه حداقل دستمزد هند هم به آن‌ها پرداخت نمی‌شود. برخی گفتند وقتی میگو را پوست نمی‌کندند، درخوابگاه‌های محافظت ‌شده حبس می‌شدند. کار به حدی غیربهداشتی بود که دست‌های کارگران آلوده شد و آن‌ها حتی فاقد حفاظت ایمنی و لوازمات بهداشتی مورد نیازبودند که طبق قوانین هند باید تامین شوند. همچنین استانداردهای ایمنی مواد غذایی قانونی ایالات متحده را که برای واردات همه اقلام غذاهای دریایی لازم است، رعایت نمی شند.

Dr. Sushmitha Meda، متخصص پوست در یک بیمارستان دولتی در نزدیکی شهر Kakinada ، گفت که هر روز چهار تا پنج کارگر پوست‌کنی میگو را درمان می‌کند. برخی از آنها قارچ ناخن دارند که ناشی از ترک های کوچک است که به میکروب ها اجازه می دهد تا عفونت ایجاد کنند. سایر انگشتان دست زنان و یا حتی کل دست هایشان در اثر سرمازدگی تیره شده است. Meda  گفت که گاهی باید قطع عضو انجام شود.

او گفت که این یک مشکل قابل پیشگیری است. دستکش‌های نخی که با لاتکس پوشانده شده‌ می‌توانند از دست‌های کارگران در پوست‌کنی میگو محافظت کنند، اما تعداد کمی از کارگران می‌توانند یک جعبه دستکش ۳ دلاری بخرند.

شرکت ارزیاب مسئول پاسخگویی می‌گوید واردکنندگان آمریکایی ممکن است هرگز با کارگران ناامید که میگو را پوست کنی می کنند ومورد سوء استفاده قرار گرفته‌اند مواجه نشوند، زیرا صادرکنندگان بزرگ هندی بازرسان را به مجموعه‌های پیشرفته خود دعوت می‌کنند و از آن‌ها به عنوان «ویترینی برای خریداران خارجی» استفاده می‌کنند و “بعید است بازرسان از سوله های پوست کنی بازدید کنند”.

این مسئول گفت در حالی که به نظر می رسد تأسیسات شرکت فرآوری با استانداردهای بهداشتی و قوانین کار مطابقت دارد، سوء استفاده‌های پنهانی در خوابگاه‌های محلی که کارگران پوست کنی در آن قرار دارند وجود دارد. او متوجه شد کارگرانی که در “شرایط پر ازدحام و اغلب غیربهداشتی تحت نظارت دقیق نگهبانان شرکت” زندگی می‌کنند، فقط یک بار در ماه اجازه خروج از محل را داشتند.

Chekkala Rajkumar دبیر اتحادیه‌های کارگری منطقه مرکز هند، در مورد امکانات بزرگ در منطقه خود به AP گفت: «هیچ‌کس نمی‌تواند وارد شود، هیچ‌کس نمی‌تواند بدون اجازه خارج شود». او آن‌ها را با مستعمرات کیفری استعماری بریتانیا مقایسه کرد. هر کس در مورد شرایط کاری صحبت کند، اخراج می شود. این یک فضای دوستانه کارگری نیست.» او گفت که زنان باردار به دلیل کار طاقت فرسا گاهی سقط جنین می‌کنند.

کارگران، میگوهای فرآوری شده را از سوله فرآوری با سقف حلبی در کامیونی به نام شرکت Nekkanti Sea Foods در دهکده  Tallarevu، در منطقه  Kakinada، در ایالت Andhra Pradesh هند، بارگیری می کنند 11 فوریه 2024 (AP Photo/Mahesh Kumar A.).

در یکی از سوله های فرآوری با سقف حلبی، خبرنگاران AP، ده ها زن را مشاهده کردند که در شرایط غیربهداشتی و خطرناک کار می‌کردند. میگوهایی که از حوضچه‌های بیرونی از بشکه‌ها بیرون کشیده می شدند، با دست در آب کثیف شست و شو می‌شدند. پس از شستن، روی میزهای پوشیده از یخ و جایی که زنان ایستاده بودند و میگو‌ها را پوست کنی می‌کردند ریخته می‌شدند. بسیاری از افراد با دستان خالی میگوها را آماده می‌کردند. برخی از زنان روی انگشتان آسیب دیده پانسمان داشتند. موهای بلند برخی از زنان به میگو‌ها برخورد می‌کرد.

میگوهای این مرکز بعداً در جعبه های پلاستیکی بزرگ در کامیونی با نام تجاری “NEKKANTI” که با حروف درشت رنگ آمیزی شده بود بارگیری شدند. مدیران این سوله کوچک گفتند که Nekkanti Sea Foods و دیگر برندهای بزرگ، اغلب برای کاهش هزینه‌ها، کارهای پر زحمت پوست کنی و رگ‌گیری را برون سپاری می‌کنند.

با این حال، Nekkanti  می‌گوید که تمام میگوهایش را در تعداد انگشت شماری از تأسیسات فرآوری عظیم متعلق به شرکت مورد تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده فرآوری می کند. درآمد  Nekkantiدر سال جاری 150 میلیون دلار پیش بینی شده است و یک ویدئو بازاریابی توسط این شرکت تهیه شده که در آن، کارگران فرآوری میگو را در اتاقی تمیز، با میزهای مرتب نشان می‌دهد که دستکش پوش، کلاه بر سر، ماسک بر صورت هستند و چکمه های لاستیکی و پیش بند ضد آب پوشیده‌اند.

John Ducar ، مشاور هیئت مدیره  Nekkanti Sea Foods، گفت که این شرکت هیچ ارتباطی با سوله پوست کنی که AP از آن بازدید کرده بود ندارد و گفت که کامیون مارک آن‌ها که در بازدید‌ها رویت شده، به این دلیل آن جااست که به یک شرکت دیگر اجاره داده شده است. او سندی ارائه کرد که نشان می‌داد، برای اجاره چهار ماهه یک کامیون با شماره مجوزی که AP مشاهده کرده بود، 3600 دلار پرداخت شده است. او گفت: «به نظر می رسد که شما عملیات یک شرکت دیگر که کاملاً مجزا از ماست را بازدید کرده‌اید.» ….. Ducar  گفت اگرچه Nekkanti هیچ ارتباطی با سوله یا محموله مشاهده شده توسط AP نداشت اما این شرکت برای بهبود شرایط در سوله های میگو همسایه کمک خواهد کرد و در حال بررسی و تجدید نظر اجاره کامیون‌ های خود به دیگران است.

7 تأمین کننده برتر 98.3 درصد از کل حجم واردات میگوی ایالات متحده در سال 2023 را به خود اختصاص داده اند:

بر اساس داده های تجاری ImportGenius، سوابق تجاری ایالات متحده نشان می‌دهد که Nekkanti در سال گذشته بیش از 726 تن میگو پرورشی را از هند به ایالات متحده ارسال کرده است. سوابق نشان می دهد که محموله ها به توزیع کنندگان عمده غذاهای دریایی آمریکا از جمله AJC International Inc.، Eastern Fish، CenSea، Jetro Cash & Carry Enterprises، King & Prince Seafood، Red Chamber Co. و Rich Products Corp رفته است. این شرکت ها نیز به نوبه خود، میگوی هندی را تحت عنوان نام های تجاری محبوب از جمله  Costar، Good & Gather، Great Value و Mrs. Friday’s در سوپرمارکت ها، جعبه فروشی ها و رستوران ها در سراسر ایالات متحده عرضه کرده‌اند.

واردکنندگانی که به درخواست‌ها برای اظهار نظر در مورد سوء استفاده‌های احتمالی از کارگران پاسخ دادند، اظهار داشتند که این موضوع را بررسی خواهند کرد و در این مدت برخی از معاملات را به حالت تعلیق درآوردند.

مالکان میگوهای منجمد شده با نام تجاری SeaPak می گویند: «ما در Rich Products با این اتهامات با جدیت تمام برخورد می کنیم. ما همیشه آمادگی کامل برای بررسی هر گونه ادعا و اتخاذ تدابیر اصلاحی قاطع در پاسخ به هرگونه ادعای مستدل را داریم.»

ماه گذشته در کنار یک بزرگراه شلوغ، کارگران مرد تورهای میگو که در استخرهای مزارع میگوی واقع درجنگل های حرا بود را بیرون کشیدند و اکوسیستم های حیاتی را نابود کردند. روستاییان محلی می گویند که توسعه این صنعت نه تنها شرایط کاری بد را به ارمغان آورده است، بلکه به محیط زیست آن‌ها نیز آسیب می رساند.

آن‌ها گفتند که استخرهای بزرگ کدر و دارای جلبک‌های سمی، مواد شیمیایی و فاضلاب آن‌ها عملا رشد محصولات کشاورزی را غیرممکن کرده و آب آن‌ها را مسموم کرده است. بازرسان شرکت مسئول پاسخگویی می گویند استفاده از آنتی بیوتیک برای کنترل شیوع بیماری رواج گسترده ای دارد. استفاده از آنتی بیوتیک در پرورش میگو و سایر فعالیت های پرورشی می‌تواند منجر به افزایش عفونت‌های مقاوم به دارو شود که یک مشکل رو به رشد در ایالات متحده است.
Areti Vasu  کشاورزی است که درجریان اعتراضات نافرجام  برای توقف توسعه یک کارخانه فرآوری و سردخانه میگو به مساحت 57 هکتار در مجاورت مزارع برنجش به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و زندانی شد، گفت: “زندگی ما، زمین ما، غرور کشاورزی ما، هوای تازه و آب تمیز – همه چیز از دست رفته است. ما محکوم شده‌ایم که اینجا با شرمندگی زندگی کنیم».

Rao Chinnarao ، پرورش‌دهنده میگو و رهبر سیاسی، طی مصاحبه‌ای در Kothapally ، ناحیه Kakinada ، Andhra Pradesh، هند، 10 فوریه 2024، در مورد تجارت میگوی منطقه صحبت می‌کند(AP Photo/Mahesh Kumar A.).

آقای رائو گفت در ابتدا نایب رئیس روستای Jonnala Garuvu بدون توجه به هشدارهای طرفداران محیط زیست به ساخت این تاسیسات عظیم کمک کرد اما «متاسفانه پیش‌بینی‌های آنها به حقیقت پیوست. نهرهای آب ما اکنون آلوده شده اند، زمین های کشاورزی در حال بایر شدن هستند، محصول در حال کاهش است و هوای شب مملو از آلاینده ها است.»

شکایات رسمی درباره فقدان مطالعات اثرات زیست محیطی و نقض مقررات ساحلی معمولاً توسط مقامات هندی رد شده است.

در میان کامیون‌هایی که با میگوی تولیدی حوضچه‌ های پرورشی در دهکده بارگیری می‌شدند، یکی بود که تابلوی بزرگی داشت: «خوش آمدی کینگ وایت». بر اساس داده های تجاری ImportGenius، Wellcome در سال گذشته 3800 تن میگو به ایالات متحده ارسال کرده است. سوابق نشان می دهد که این شامل توزیع کنندگان Great American Seafood Imports Co.، Pacific Coral Seafood وبوده  Ore-Cal است.

Sysco، بزرگترین توزیع کننده مواد غذایی کشورآمریکا ، در گذشته ازشرکت های  Nekkanti و Wellcome واردات داشته است. یکی از سخنگویان این شرکت گفت که پس از اینکه شرکت هندی “از انجام ممیزی مسئولیت اجتماعی مورد نیاز در تاسیسات آنها خودداری کرد” آنها در سال 2022 تجارت با Wellcome را متوقف کردند Wellcome  به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ نداد.

سخنگوی Sysco گفت که این شرکت دریافت هرگونه محصول از Nekkanti را پس از پرس و جوی AP در این ماه به حالت تعلیق درآورده و بلافاصله تحقیقات را آغاز خواهد کرد. این شرکت در بیانیه‌ای گفت: « Sysco به حفظ تمام تأمین‌کنندگان خود در  بالاترین استانداردهای کار و حقوق بشر ادامه خواهد داد».

بسته‌های میگو Harvest of the Sea بر روی پیشخوان در غرفه نمایشگاه Harvest of the Sea در نمایشگاه غذاهای دریایی آمریکای شمالی، در Boston نمایش داده می‌شود. 11 مارس 2024 (AP Photo/Steven Senne).

اکثر مصرف کنندگان آمریکایی می گویند که ترجیح می دهند مواد غذایی تولید شده در ایالات متحده را خریداری کنند. اما با توجه به اینکه تنها 5 درصد از میگوهای فروخته شده در ایالات متحده در آنجا صید می شوند، پیدا کردن میگوهای ایالات متحده می‌تواند دشوارتر و به طور قابل توجهی هزینه برترباشد…..

امروزه در ایالات متحده، جایی که هر نفر بیش از 5 پوند میگو د سال مصرف می‌کند، مصرف کنندگان انتظار دارند قفسه های میگو و بسته های میگوی منجمد 10 دلاری در بازارهایشان وجود داشته باشد.

تعدادی از سیستم‌ها از ورود میگوهایی که به‌واسطه کار اجباری تولید می‌شوند یا باعث آسیب‌های محیطی می‌شوند، جلوگیری می‌کنند.

به عنوان مثال، میگوهای زیادی در خلیج مکزیک وجود دارد، اما جوامع صیادی ایالات متحده از استانداردهای سختگیرانه تر و پرهزینه تر در زمینه مسائل کارگری و محیط زیست نسبت به همتایان آسیایی خود برخوردار هستند. سال گذشته مقامات منطقه به دنبال کمک مالی بودند و از دولت فدرال درخواست کردند که یک فاجعه صیادی اعلام شود زیرا آن‌ها نمی توانند با واردات ارزان که 95 درصد بازار را تشکیل می دهد رقابت کنند.

این درخواست در انتظاربررسی است. در صورت تایید، صاحبان قایق‌ها معمولا چک هایی به مبلغ چند هزار دلار کمک دریافت می‌کنند که البته بسیار کمتر از ضرر آن‌هاست.

دولت وقت John Bel Edwards پاییز گذشته گفت: «بسیاری از مشاغل کوچک و خانوادگی تجاری میگو درLouisiana  به دلیل تأثیرات مخربی که حجم زیادی از میگوهای وارداتی بر قیمت میگوهای داخلی می‌گذارد، با خطر سقوط بی‌سابقه‌ای مواجه هستند.

گمرک و حفاظت مرزی ایالات متحده (CBP) مسئول جلوگیری از واردات محصولات تولید شده با کار اجباری است و در سال های اخیر واردات مقداری پنبه از چین، طلا از جمهوری دموکراتیک کنگو و شکر از جمهوری دومینیکن را ممنوع کرده است. فعلا واردات  هیچ محصولی از هند ممنوع نشده است. Eric Choy، مدیر اجرایی دفتر تجارت  CBP، گفت که CBP اتهامات سوء استفاده را بررسی می کند.

او گفت: «شما امیدوارید که یک دکمه جادویی وجود داشته باشد که بتوانید آن را فشار دهید و سپس از ورود هر چیزی که توسط کار اجباری ایجاد شده است جلوگیری شود، اما این کار بسیار سخت‌تر است. “این مستلزم این است که ما مسیر را دنبال کنیم.”

سال گذشته، FDA  از ورود 51 محموله میگو به دلیل آنتی بیوتیک‌ خودداری کرد. 37 مورد از آن‌ها میگوهای صادر شده از هند بود.

علیرغم شکایت میگوکاران آمریکایی مبنی بر تجارت ناعادلانه، وزارت کار و بازرگانی اقدام قابل توجهی انجام نداده است.

Trey Pearson، رئیس انجمن تولیدکنندگان میگوی آمریکا، گفت: «برای مدت طولانی، هند درگیر شیوه‌های تجاری ناعادلانه بوده است که باعث آسیب اقتصادی به صنعت داخلی میگوی آمریکا شده است.»

شرکت‌های آمریکایی به سازمان‌های صنعتی و بازرسان متکی هستند تا اطمینان حاصل کنند واردات میگوی آن‌ها به روشی ایمن، قانونی و مسئولانه از نظر زیست ‌محیطی تولید و فرآوری می‌شود.

موسسه ملی صیادی، بزرگترین انجمن تجارت غذاهای دریایی آمریکا با واردکنندگان غذاهای دریایی برای بهبود شرایط کاری و محیطی در پرورش میگو همکاری می کند.

Gavin Gibbons ، مدیر ارشد استراتژی NFI گفت: «هر گونه سوء استفاده از نیروی کار در زنجیره ارزش نفرت انگیز است و باید فوراً به آن رسیدگی شود.

مهر تأیید بهترین عملکرد آبزی پروری (BAP) اتحادیه جهانی غذای دریایی Global Seafood Alliance)) تقریبا روی تمام محصولات واردات هندی حک می شود و گواهی می‌دهد که زنجیره تأمین ، استانداردهای بالای آن‌ها را برآورده می کند. این سازمان در بیانیه ای ایمیلی گفت: “ما این موضوعات را بسیار جدی می گیریم.”

کارشناسان می گویند که گواهینامه های بهترین عملکرد آبزی پروری(BAP) اغلب عملکردی است .در این گزارش آمده است: «علیرغم استانداردهای قوی روی کاغذ، اجرا، اغلب ضعیف است.» ….

شرکت ارزیاب مسئول پاسخگویی می گوید شرکت های هندی باید دستمزد زندگی را بپردازند و از قوانین کار، بهداشت، ایمنی و محیط زیست پیروی کنند. علاوه بر این، این سازمان می گوید که شرکت های آمریکایی باید اطمینان حاصل کنند که قیمتی که برای میگو می پردازند برای صادرکنندگان هندی کافی است تا با کارگران رفتار عادلانه داشته باشند و آن‌ها می گویند که هم دولت هند و هم دولت ایالات متحده باید قوانین موجود را اجرا کنند.
کارگران میگو را در یک سوله فرآوری با سقف حلبی در دهکده Tallarevu ، در منطقه Kakinada ، در ایالت Andhra Pradesh هند، پوست می کنند. 11 فوریه 2024 (AP Photo/Mahesh Kumar A.).

Allie Brudney ، وکیل ارشد کارکنان شرکت مسئول پاسخگویی (CAL) گفت: «وجود سوء استفاده گسترده از نیروی کار و تخریب محیط زیست در بخش میگوی هند غیرقابل انکار است. ” رستوران ها و خواربارفروشی ها در ایالات متحده باید این شیوه های غیراخلاقی را از زنجیره تأمین خود پاک کنند.

Marla Valentine ، بوم شناس، و رئیس کمپین خصوصی صیادی و شفافیت در اقیانوس است، گفت که مصرف کنندگان می‌توانند در این زمینه بسیار کمک کنند. “شما می توانید از دلار خود برای ایجاد تفاوت استفاده کنید.” “وقتی این صنعت دیگر یک تجارت پرسود نباشد، متوقف خواهد شد.” او گفت این حرکت در گذشته جواب داده است:

“Thailand has been called out for labor abuses many times, particularly regarding shrimp, and we are seeing the seafood industry and the Thai government really try to make some of those changes,” she said. “They are answering the market power, so it shows that change can happen.”

او گفت: «تایلند بارها به دلیل سوء استفاده از نیروی کار، به ویژه در مورد میگو مورد بازخواست قرار گرفته و ما شاهد تلاش صنعت غذاهای دریایی و دولت تایلند برای ایجاد یک سری تغییرات هستیم. تایلندی‌ها به قدرت بازار پاسخ می دهند، و این تغییر نگرش در تایلند نشان می دهد که مصرف کنندگان می تواند تغییر ایجاد کنند.»

این خبر توسط Mendoza  از San Francisco  ، بوستون و Kumar و Nagpal از هند گزارش داده شد. این گزارش با بودجه بنیاد خانواده Walton حمایت شد و AP تنها مسئول محتوای ارائه شده است.

تعداد بازدید: ۱

لینک کوتاه: کپی کن!