به گزارش مارین‌نیوز، مدیر کل حفاظت و ایمنی دریانوردی سازمان بنادر و دریانوردی گفت: در حال حاضر برای رسیدن به استفاده از سوخت کم سولفور سه گزینه واردات سوخت کم سولفور منطبق، تولید سوخت کم سولفور و نصب سیستم‌های اسکرابر بر روی کشتی‌ها وجود دارد.
علیرضا خجسته این مطلب را در نشست اخیر اتاق فکر سازمان بنادر و دریانوردی که به بررسی چالش‌های الزامات 2020 آیمو برای استفاده از سوخت کم‌سولفور در کشتی‌ها اختصاص داشت، بیان کرد.
بر اساس گزارشی که از این نشست در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، این مقام سازمان بنادر و دریانوردی همچنین با بیان این‌که در جهت تطبیق با الزامات 2020 آیمو جلسات مستمری با وزارت نفت و شرکت‌های تابعه و شرکت‌های کشتیرانی انجام شده، افزود: به علت نامشخص بودن وضعیت بازار و نیاز به بازسازی پالایشگاه‌ها، امکان تولید سوخت منطبق از سوی وزارت نفت اعلام نشده اما وزارت نفت آمادگی خود را در شهریور 97 برای تولید سوخت سبک (گازوئیل دریایی) اعلام کرده است.
به گفته خجسته 200 تن سوخت کم سولفور در مقیاس آزمایشگاهی نیز همچنان در انتظار اخذ مجوز برای تست است.
او بیان کرد: در صورت استفاده از سوخت کم سولفور وارداتی، هزینه‌ای معادل یک میلیارد دلار جهت تأمین و حمل سوخت مورد نیاز است و در ادامه شاهد افزایش 5 تا 20 درصدی قیمت تمام شده کالاهای وارداتی خواهیم بود ضمن این‌که احتمال عدم تمایل کشورها به فروش سوخت به کشتی‌های ایرانی نیز وجود دارد.
مدیر کل حفاظت و ایمنی دریانوردی سازمان بنادر و دریانوردی گفت: نصب سیستم‌های اسکرابر به منظور تصفیه گازهای خروجی از موتور کشتی‌ها نیز علاوه بر هزینه گزاف نصب و راه‌اندازی، فضای قابل توجهی از کشتی را اشغال خواهند کرد.
به گفته وی عمر مفید اسکرابرها 10 سال بوده و امکان نصب آنها بر روی کشتی‌های با عمر بیش از 15 سال وجود ندارد.
به گزارش مارین‌نیوز ، او ادامه داد: در حال حاضر 148 روز تا اجرایی شدن قانون استفاده از سوخت کم سولفور در کشتی‌ها و شناورها فاصله داریم و امیدوار هستیم با تدابیر موثر و با حداقل چالش با الزامات این قانون منطبق شویم.
هدف اصلی آیمو دریانوردی ایمن‌تر و دریاهای پاک‌تر است
وی بیان کرد: آیمو 2 هدف اصلی دریانوردی ایمن‌تر و دریاهای پاک‌تر را دنبال می‌کند و یکی از مهمترین کنوانسیون‌های آیمو در راستای اهداف این سازمان کنوانسیون مارپول (جلوگیری از آلودگی توسط کشتی‌ها) است.
خجسته اظهار کرد: کنوانسون مارپول دارای 6 بند اصلی شامل جلوگیری از آلودگی‌های نفتی، جلوگیری از آلودگی‌های مواد شیمیایی، جلوگیری از آلودگی‌های مواد خطرناک بسته‌بندی شده، جلوگیری از آلودگی توسط فاضلاب کشتی‌ها، جلوگیری از آلودگی توسط زباله‌های تولید شده در کشتی‌ها و جلوگیری از آلودگی‌های ناشی از سوخت کشتی‌ها است.
به گزارش مارین‌نیوز ، او افزود: در سال‌های اخیر اصلاحات سختگیرانه جدیدی در مورد قوانین مربوط به کیفیت سوخت مصرفی کشتی‌ها اعمال شده و طبق دستور العمل‌های جدید تولید گازهای گلخانه‌ای توسط کشتی باید تا سال 2030 تا 25 درصد، تا سال 2050 تا 50 درصد و تا سال 2070 تا 75 درصد کاهش داشته باشد.
این مقام دولتی خاطرنشان کرد: طبق ضمیمه 6 کنوانسیون مارپول، کشتی‌ها از سال 2020 باید سوخت منطبق (نیم درصد گوگرد) استفاده کنند، هرکشور اقدامات لازم برای در دسترس بودن سوخت منطبق را انجام و به آیمو اطلاع دهد، دولت صاحب بندر می‌تواند برگه‌های تحویل سوخت روی کشتی را مورد بازدید قرار دهد.
مدیر کل حفاظت و ایمنی دریانوردی سازمان بنادر و دریانوردی ادامه داد: با توجه به مصرف 200 میلیون تنی سوخت سالانه توسط کشتی‌ها در دنیا و 1.5 میلیون تنی در ایران، آثار مثبت کاهش گوگرد در سوخت به نیم درصد شامل کاهش میزان اکسیدهای گوگرد در صنعت کشتیرانی جهان از 15.5 میلیون تن به 2.5 میلیون تن می‌رسد.
منبع: تین‌نیوز
