جلسه ستاد میگو با حضور آقایان دکتر شکوری معاون توسعه آبزری پروری ، مهندس معدنی مدیرکل میگو و کارشناسان آن دفتر، مردانی از دفتر برنامه و بودجه ،رهبران و حاج سید جوادی و معلم و خدایی از بخش خصوصی به صورت حضوری و مدیران کل پنج استان میگوپرور ، دکتر رخشان مهر از دامپزشکی و دکتر احتشامی از موسسه تحقیقات به صورت مجازی در روز شنبه 6 اسفند 1401 از ساعت 10 تا 12:30 تشکیل شد و مباحث ذیل مطرح گردید:
آقای مهندس معدنی: ضمن عرض سلام و خوشامدگویی و تبریک اعیاد شعبانیه و خصوصا نیمه شعبان و ولادت حضرت مهدی که در پیش داریم ، پس از مدتی وقفه احساس کردیم لازم است که در حوزه تکثیر و پرورش میگو یک بازنگری صورت بگیرد و بنا به صلاحدید معاون توسعه آبزی پروری قرار شد که ما خدمت عزیزان باشیم. در سال گذشته تولید ما حدود ۵۸ هزار تن میگو بود که در سال ۱۴۰۱ عملاً ما توانستیم تولید حدود ۶۱ هزار تن را رقم بزنیم که البته این عدد پیش بینی شده ما نبوده قطعاً پایین تر از آن چیزی که ما انتظار داشتیم که برخی علل آن شامل بروز بیماری جدید AHPND یا بیماری مرگ زودرس میگو که در استان هرمزگان و همچنین زلزله سایه خوش بود که باز در استان هرمزگان باعث شد که ظرفیت زیادی را تحت فشار قرار دهد.
بوشهر در سال ۱۴۰۱ استانی بود که رکورددار تولید شد و توانست بالاتر است یا ۳۸ هزار تن تولیدات داشته باشد و برای اولین بار در طول تاریخ تولید میگوی کشور به آن دست پیدا کند که این روند چند بار مورد صحت‌سنجی قرار گرفت هم از طرف دامپزشکی و هم از طرف تشکل ها عملاً این موضوع تایید شد منتها نکته اینجاست که در ارتباط با این تولید خوب اتفاقاتی در تغییر ساختارها در برخی مزارع اتفاق افتاده و منجر به این شده که تولید نسبتاً خوبی را داشته باشند و سال موفقی را پشت سر بگذارند هرچند که در استان بوشهر هم یکی دو سایت با بیماری AHPND مواجه شدیم ولی با تمهیدات سریعی که توسط دامپزشکی و خود پرورش‌دهندگان صورت گرفت این مشکل را پشت سر گذاشتیم.
در استان های سیستان و بلوچستان و خوزستان و گلستان نسبت به سال قبل از رشد قابل توجهی برخوردار شدیم که از ذکر آمار خودداری می کنم چون وقت جلسه گرفته میشود.
به هر حال یک ظرفیت قابل توجهی در کشور وجود دارد که سال آینده بتوانیم از آن استفاده کنیم و این موضوع مستلزم این است که عزیزان در اجرای سیاست‌های کلی توسعه پرورش میگو هم و هم عقیده باشیم و لازم است که مصوباتی که در تصمیم گیری حوزه میگو اتفاق می افتد همه عزیزان کمک کنند در اجرا کمتر با چالش مواجه بشویم. الزامات فنی بهداشتی را در سطح کشور با سازمان دامپزشکی به طور سالانه با امضای ۲ معاون محترم وزیر و روسای هر دو سازمان ابلاغ می شود و ان شاالله امسال را هم ظرف یک الی دو هفته آینده ابلاغیه کشوری خواهیم داشت. درآنجا هم تقویم ذخیره سازی هم تراکم ها و هم تفکیک استانی صورت گرفته که می تواند یک الگو و چراغ راه برای سال۱۴۰۲ باشد .
آقای دکتر شکوری: این جلسه بیشتر با نگاه به موضوعات بهداشتی تشکیل شده و همانطور که دوستان مستحضر هستند اتفاقی که در استان هرمزگان رخ داد حادثه کوچکی نبود ولی ما می توانستیم پیشگیری کنیم برخی از عواقب آن را و یا حتی ظهور آن بیماری را و علیرغم همه هشدار هایی که در متن مکتوب مشترک ضوابط بهداشتی بهره برداری از مزارع پرورش میگو درج شده بود به تایید تمام بهره‌برداران و ذینفع ها رسیده بود تجربه هرمزگان تجربه خوبی برای آن تصمیمات نبود. بررسی که سازمان دامپزشکی انجام داد نشان میداد که خیلی جاها ما از آن ضوابط عبور کردیم. من خواهش می کنم که اگر امکان داشته باشد جلسه را با حضور نمایندگان استان هرمزگان و همچنین سازمان دامپزشکی شروع کنیم دیدگاه و نظرات دوستان را بشنویم و بپردازیم به نقطه نظراتی که سایر عزیزان ممکن است داشته باشد
آقای مهندس بارانی: تولید فصل گذشته ما در هرمزگان تولید خوبی نبود و طبق پیش بینی‌ها ما باید ۳۰ هزار تن تولید می‌کردیم و علیرغم اینکه ما در تولید لارو میگو مشکلی نداشتیم و مراکز تکثیر ما خیلی خوب کار کردند که دو میلیارد و پانصد و پنجاه و پنج میلیون قطعه توانستند تولید کنند که حدود ۳۰۰ میلیون قطعه در خارج استان و مابقی در استان ذخیره سازی شد که متاسفانه بروز بیماری AHPND و همچنین زلزله سایه خوش باعث شد تولید هرمزگان حدود ۳۹ درصد نسبت به سال گذشته کاهش پیدا کند علیرغم اینکه پیش بینی ما ۳۰ هزار تن بود.
ما در کراپ اول مشکل چندانی نداشتیم ولی بعد از تیر و مرداد مشکلات ما بروز کرد و اولین سایتی که درگیر بیماری شد شور اول بندر عباس بود و بعد به سمت شرق استان ادامه پیدا کرد. در قشم و بندرلنگه و سمت مقام هم مشکلی نداشتیم و بیماری به آن مناطق سرایت نکرد. از همان اوایل درگیری مشخص بود که وضعیت خوبی نیست و تراکم و جلبکی افزایش پیدا کرده و آن شکوفایی جلبکی باعث شد که شاهد تلفات باشیم . لذا از همکاران پژوهشکده دریای عمان خواهش کردیم و نمونه برداری ها انجام شد و گزارش هایی که دادن نشان می داد که هرچه تراکم جلبکی بیشتر باشد شدت بروز بیماری بیشتر هست و بعد از اینکه به سمت خنک شدن آب و بهبود شرایط محیطی رفتیم تلفات کمتر شد. بیشترین تلفات مان را در اوج گرما داشتیم و همچنین که بالاترین تلفات در ابتدای ذخیره سازی و ماههای اول ذخیره سازی بود که در واقع در ابتدا ضربه اصلی وارد میشود و بعد ما شاهد بودیم که در زمان صید، میزان میگو خیلی کم شد ؛ مثلا انتظار دو تا سه تن برداشت از یک استخر را داشتیم ولی وقتی مزرعه دار برداشت می کرد ۵۰۰ کیلو هم نمی شد!
بحث دیگری که در امسال داریم این است که بتوانیم در موضوع نظارت بهداشتی مقداری جدی‌تر ورود کنیم و با کمک اتحادیه کمیته پایش را به تازگی در استان هرمزگان تشکیل دادیم و تا الان هفت الی هشت جلسه برگزار کردیم و تصمیماتی گرفتیم. در این کمیته نمایندگان اداره کل دامپزشکی و پژوهشکده دریای عمان و اعضای اتحادیه حضور دارند و با حضور بهره‌برداران این کمیته را تشکیل دادیم کمیته های شهرستانی را فعال کردیم و مرتبا از این سایت ها بازدید می کنند و گزارشاتی از روند آماده سازی ارسال کنند.
در حال حاضر ۴۶۹۸۸ قطعه مولد در مراکز ما وجود دارد و ۵ الی ۶ مرکز ما شروع کردند و حدود ۱۰ میلیون قطعه pl دارند. بحث آماده سازی مزارع هم به جدیت در حال پیگیری است در مورد پایش هم به طور خلاصه یک دور کل تمام مزارع مورد پایش قرار گرفتند.
یک بحثی هم که آقای مهندس شکوری آقای مهندس معدنی اشاره کردند بحث تخلفات آبزی پروری است که با تذکر ما نمی توانیم کاری بکنیم و می بینیم که بقیه هم این تخلفات را انجام می دهند و ما آمدیم پیشنهادات خود را در قالب یک جدول آماده کردیم و اگر بتوانیم آن را نهایی سازی بکنیم تصمیمات خوبی ایجاد خواهد شد.
آقای دکتر رخشانی مهر: تراکم بیش از حد در برخی از سایت‌ها به خصوص در زمان شروع و عدم استفاده از نرسری و موضوعاتی از این دست یا استفاده از غذای دستی می تواند تشدید کننده باشد ضمن اینکه لکه سفید را نیز در سال‌های قبل داشتیم و در همه کشور به طور عمومی با آن مواجه هستیم منتها نکته اینجاست که ما یک بیماری باکتریایی جدید که همین AHPND را داریم که با اوج گرما شدت می گیرد یکی ( لکه سفید) با خنک شدن هوا؛ بنابراین این دو عامل ممکن است مکمل هم باشند که امسال مشکل را بیشتر برای ما تشدید کند.
امسال ما با این بیماری مواجه شده ایم و به هر حال در کنار بهره برداران سازمان شیلات سعی کرد کمک به تولید کند و از ورود بیماریها جلوگیری کند. همانطور که آقای مهندس معدنی فرمودند ما در واقع یک سری الزامات را فنی و بهداشتی را مشترکا تنظیم میکنیم و نظرات هم از قبل از استانها گرفته شده و ارائه خواهیم داد. در بیماری لکه سفید با عامل آن که یک پاتوژن ویروسی است مواجهیم ولی بیماری AHPND یک بیماری مدیریتی است و ما میتوانیم با سفت و سخت گرفتن این الزامات بهداشتی و پیاده سازی ضوابطی که در نظر گرفته می شود به کنترل آن کمک کنیم ؛ البته در بیماری لکه سفید هم خوشبختانه با توجه به تجارب ای که همه ما به دست آورده ایم توانسته مدیریت خوبی را در این بیماری اعمال کنیم به خصوص بعد برنامه راهبردی لکه سفید میگو که در واقع یک سری همگرایی ها در همه بخش ها بیشتر شد .
در خود استان هرمزگان هم می‌توانم بگویم که مسئولین به خوبی عمل کردند و در کنار بهره برداران توانستند بیماری را کنترل کنند و خسارت را به حداقل برسانند اگر این کار به خوبی برای سال بعد انجام شود می توانیم در واقع جلوی بروز بیماری که به این شکل در امسال رخ داد را بگیریم ولی این می طلبد که همه با هم محکم و جدی در این مسیر حرکت کنند و نباید منافع یک سری افراد که رعایت نمی کنند را در نظر بگیریم و باید منافع کلی را مد نظر قرار دهیم.
آقای دکتر شکوری: آیا در رابطه با عامل شیوع و عوامل توسعه بیماری نکاتی هست که دوستان بخواهند در سایر استانها مطلع شوند و شما یادآوری کنید؟
دکتر رخشانی مهر: همانطور که همه عزیزان اطلاع دارند عامل بروز بیماری AHPND باکتری است که به صورت فلور طبیعی در محیط طبیعی آب شور و دریایی وجود دارد و انواع و اقسام میکروب های ویبریو وجود دارد. چیزی که از همه بیشتر به عنوان پاتوژن فرصت طلب مطرح می شود ویبریو پارا همولیتیکوس است و ویبریو هاروی ولی تفاوتی که در واقع ایجاد می شود که بیماریAHPND بروز می کند به آن بیماری VPH AHPND میگویند یعنی ویبریو پاراهمولیتیکوسی که یک در واقع پلاسمیدی روی DNA آن سوار شده و تحت عنوان پاراهمولیتیکوس AHPND شناخته میشود در واقع این پلاسمید ایجاد توکسین میکند و دو نوع سم تولید میکند که این سموم باعث بیماری در روده میانی و دستگاه گوارش و هپاتیت و پانکراس میشود.
اصلی‌ترین راه های ایجاد این بیماری در واقع وجود عامل بیماری زا است و این که عامل بیماری از کجا آمده یکی ممکن است از طریق نقل و انتقالات و جابجایی آبزی زنده باشد و یکی دیگر آن ممکن است بحث موتاسیون و شکل گیری آن در محیط باشد. قاعدتاً اولین بار که بیماری بروز پیدا کرد در سال ۲۰۰۹ در چین و خوب بالاخره باید عامل اصلی این بیماری مشخص باشد و در خود محیط وجود داشته و موتاسیون شکل گرفته و این پلازمید بر روی DNA سوار شده و حدت باکتری را بالا برده و سال ۲۰۰۹ که در چین اتفاق افتاد و با توجه به این جابجایی ها و نقل و انتقالات میگوی زنده این به سایر کشورهای آسیای جنوب شرقی منتقل شد ضمن اینکه می دانیم آنجا محیط آبی مشترک دارند و ممکن است از آن طریق هم منتقل شده باشد. راه سوم هم فکر می کنم آب توازن کشتی ها باشد که آن آب از یک محیط به محیط دیگر جابجا میکند و عامل بیماری زا هم منتشر می شود.
بحث توالی ژنی هم انجام شد ولی ما نتوانستیم مطلع شویم که عامل بیماری از کجا بوده . البته سویه G1 بود که مربوط به آسیای جنوب شرقی است. ما واردات مولد از تایلند داشتیم که می تواند یک مسیر ورود بیماری باشد و به آن شک بکنیم ولی ضوابط ما در خصوص مولدین وارداتی بدین شکل است که کشور مبدا باید گواهی سلامت بدهد و اعلام کند این محموله‌های SPF و عاری از بیماری هستند. با گواهی سلامتی که کشور مبدا به ایران داد این نقل و انتقال بر اساس آن انجام شده و طبق ضوابط سازمان هنگامی که واردات انجام میشود باید قرنطینه شود و اولین شرطی که داریم این است مرکزی که مولد وارداتی می آورد هیچ موجود زنده دیگری نداشته باشد و قرنطینه آن باید تا زمانی ادامه پیدا کند تا علاوه بر خود مولدها ، حتی پست لارو‌های تولیدی نسل اولشان هم آزمایش شوند و نتایج آن آنها هم باید منفی باشد. ما در مورد تمام مولدین وارداتی همین مسیر را طی کردیم و تمام آزمایشات ، هم بر روی خود مولدین انجام شد هم بر روی پست لارو‌های تولیدی که در هیچ کدام نتایج مثبتی نداشتیم و در نتیجه نمی‌توانیم بگوییم که این عامل بوده است. البته همه می دانیم که آن مسیری در این پروتوکول ها ترسیم می شود هیچ گاه صد در صدی نیست و در بهترین حالت با اطمینان ۹۵ درصدی می تواند جواب را اعلام کند .
به هرحال شک مان را به سه جهت بردیم که یکی هم این آزمایشات بود که انجام شد و نتیجه مثبتی نداشتیم و آخرین احتمال هم می تواند بحث آب توازن کشتی ها باشد که آن کشورهایی که با ما تجارت دارند آب توازن از آنجا وارد شده باشد .
در هر حال این که در محیط طی موتاسیون رخ دهد هم جدی است. همانطور که می دانید زمانی که بار میکروبی بالا برود احتمال موتاسیون بیشتر میشود اینجاست که آن الزامات و آماده سازی ها نقش خودش را نشان میدهد و هر چه ما بتوانیم بار آلودگی کاهش دهیم میتوانیم از رخداد این چنین بیماری هایی جلوگیری کنیم
مسئله بعدی و بسیار مهم خوراک است و ما در بحث خوراک لاروی هم مشکل داریم. متاسفانه علی رغم آن مه ما شرایط واردات را تسهیل کرده ایم اما بعضا خوراک به صورت قاچاق وارد میشود و معلوم نیست از کجا و چگونه تهیه شده پروسه حرارتی را طی کرده یا نه و اگر این پروسه را طی نکرده باشد می تواند هر عامل بیماری را با خود حمل کند و زمانی که مصرف می شود می تواند تمام بیماری ها را منتقل کند. در واقع خوراک هم یک مسئله بسیار حساس برای ما به حساب می آید چون ما آن مسیرهای قانونی را طی کرده ایم و مشکلی پیدا نکرده ایم بیشتر شَکمان را برروی بحث خوراک گذاشته‌ایم که در واقع از آن اطلاعی نداریم.
حتی در این باره با پدافند غیر عامل هم مکاتباتی داشتیم مانوری هم که آماده کردیم خود پدافند غیر عامل محوریتش را بر عهده داشت و با انها درمیان گذاشتیم که بر روی بحث خوراک قاچاق یک نظارتی انجام بشود و ورود کنند تا اگر عواملی در واقع با عواملی که با آن درگیر هستند برخورد شود .
اما همه جا تا جایی که میتوانیم داریم کنترل میکنیم و بیشترین شکمان بر روی بحث غذا است و این‌ها مواردی هستند که ما توانستیم در مورد آنها به یک جمع بندی برسیم.
آقای مهندس بارانی: مسئله استفاده از پروبیوتیک و این که دامپزشکی کمک کند یک آزمایشگاه اختصاصی برای میگو تجهیز کند که بخش خصوصی و مزرعه دار به راحتی بتوانند نمونه را انتخاب کند و به آزمایشگاه ببرند. پیشنهاد دیگر هم این است که اصلاح ساختار مزارع پرورشی میگو انجام شود. به نظر می‌آید با ساختار فعلی مزارع دچار مشکل می شویم و مدیریت این چنین ساختاری سخت است. استفاده از نرسری را باید الزامی بکنیم.
آقای دکتر رخشان مهر: ما یک سری مواردی داریم که باعث تهدید برای ایجاد بیماری است که الان در حال دست و پنجه با آن هستیم بنابراین راهکارهایی که الان وجود دارد که باید با پیشگیری از بروز این بیماری ها جلوگیری کنیم اگر بدانیم که این حوادث چه هستند راحت تر می توانیم پیشگیری انجام دهیم و معمولاً عواقب بیماری مثل موتاسیون و روش‌های دیگر همیشه وجود دارد. بنابراین هنری که ما میتوانیم داشته باشیم این است که با پیشگیری بتوانیم تا حدی از بروز بیماری ها جلوگیری کنیم. با توجه به تجربه ای که در هرمزگان به دست آمده و می دانیم که در چه ماهی اوج درجه حرارت دارد داریم و این شرایط زمینه را برای حضور بیماری کاملا آماده می کند بهترین راهکار این است که مدیریت فصل پرورش را تغییر دهیم و من می دانم اگر بخواهد این کار عملی شود باید مدیریت مراکز تکثیر هم تغییر کند مراکز تکثیر بتوانند درجه حرارت را کنترل کنند .
آقای دکتر خدایی: موضوعی که دکتر رخشان مهر مطرح کردند(هنری که ما میتوانیم داشته باشیم این است که با پیشگیری بتوانیم از بروز بیماری جلوگیری کنیم) و دیگر دوستان هم همیشه مطرح می کنند نیاز به نظام مند ساختن دارد. الان در واحدهای فراوری و کارخانجات تولید خوراک اجبار به رعایت ضوابط HACCP است و بدون نظامنامه ای که دامپزشکی ابلاغ کرده هیچ کاری صورت نمی گیرد. در مورد تکثیر هم گویا ابلاغ شده اما در مزارع و برای پرورش هیچ نظام نامه ای نیست و چک لیست ها احصا نشده و همیشه صحبت از نظارت و بازرسی های موردی است لذا تدوین نظامنامه مزارع پرورش آبزیان از ضروریات است و اگر چنین کاری صورت بپذیرد از این هرج و مرج نجات پیدا خواهیم کرد. بر این اساس پیشنهاد دارم تدوین و ابلاغ نظامنامه مزارع به عنوان یک مصوبه جلسه امروز گنجانده شود. طبیعی است که ممیزی و پیش ارزیابی ها توسط اتحادیه ها انجام خواهد شد و دامپزشکی نظارت عالیه را داشته باشد.
آقای محمد معلم: دوستان به نکاتی درباره استان هرمزگان اشاره کردند که قابل تامل بود و در استان هرمزگان به ۲ الی ۳ نکته اشاره کردند در مقاطعی که رشد زیاد جلبک ها و افزایش بلوم و با افزایش دما همراه بود .در خوزستان در مقاطعی دمای آب خیلی بالا بود (قریب ۳۸ درجه) و در این استخر ها غذا دهی در شب را کاملا قطع کردیم و تلفات در استخر هایی که تلفات داشتند متوقف شد و این استخر‌ها را توانستیم تا پایان دوره حفظ کنیم.
خانم دکتر دهاز: امسال سالی پر چالشی برای استان بوشهر بود .اکثرا مزارع ما مکانیزه بودند پرورش دهندگان ما تجربه بالایی داشتند و همه این عوامل دخیل بودند تا افزایش تولید را داشتیم و از ۳۸ هزار تن متاسفانه حدود ۱۳ تا ۱۴ هزار تن محصول سایز بزرگ باقی مانده و امیدواریم بتوانیم تا قبل از عید صادر کنیم. امسال یک بار بیماری لکه سفید را داشتیم که سریع برداشت کردیم و الزامات در این خصوص رعایت شد و به کمک دامپزشکی و با کمکی بهره برداران کردند در مدت یک هفته بیماری کنترل شد و از طرفی شرایط دمایی هم کمک کرد به کنترل این بیماری.
امسال برنامه های جدی برای کنترل داریم و با توجه به اینکه این بیماری AHPND یک بیماری مدیریتی است دوره های آموزشی زیادی را برگذار کردیم . برنامه تولید سال بعد بالای ۴۰ هزار تن است و ۷۲۰۰ هکتار (تقریبا ۶۰۰ تا ۷۰۰ هکتار اضافه خواهد شد) ما سال قبل ۶۴۲۷ هکتار زیر کشت داشتیم و امسال با به بهره برداری رسیدن سایت دلوار ۳ ، ۵۰ هکتار و ۵۰۰ تا ۶۰۰ هکتار از اراضی شمالی اضافه می شود و لذا انتظار داریم سال بعد حدود ۴۲ الی ۴۳ هزار تن ما انتظار داریم برداشت کنیم.
آقای دکتر خدایی: یک سوالی که مطرح است این است که گزارشاتی میرسد که ما در بوشهر مزارعی داشتیم که در یک واحد ۲۰ هکتاری حدود ۲۰۰ تن برداشت محصول انجام شده . اگر واقعا همچین گزارشی وجود دارد خیلی خوب است که اعلام شود و اموزش داده بشود. آیا این با رعایت ضوابط بوده یا بر اساس تراکم بالاتر و احتمالا استفاده از امکانات تجهیزات پرورشی . آیا همچین تجاربی واقعا وجود دارد یا شایعه می‌باشد؟
خانم دکتر دهاز: این شایعه نیست، سایت شیف که بزرگ ترین سایت ما است شاید بگوییم ۱۰ تا ۱۵ درصد مزارع ما بالای ۲۰۰ تن هم برداشت کرده‌اند و البته با تراکم بالای ذخیره سازی. همانطور که دوستان میدانند مجوز ذخیره سازی در دامپزشکی مشخص است و بر اساس ابعاد استخر و تعداد هواده مجوز داده میشود ولی ممکن است پرورش دهنده رعایت نکند. کیفیت لارو توسط دامپزشکی چک میشود و اداره کل دامپزشکی خیلی همکاری دارد ولی بحث تراکم را کسی عهده دار نیست ولی پرورش دهنده میگوید که استخرم قادر است تا یک میلیون تن را ذخیره سازی کند و اگر بخواهد این حجم را ذخیره سازی کند کنترلی بر این موضوع وجود ندارد. دلیلی هم که پرورش دهنده ها می آورند این است که توجیه اقتصادی ندارد که من کمتر ذخیره سازی کنم ما مزرعه داشتیم . اینان عموما مزارع خود را مکانیزه کردند هواده دارند علم و آگاهی آنها بیشتر است غذا پاش می گذارند ولی بر اساس مجوزی که با آنها می دهیم رعایت نمیکنند.
آقای معلم: تمام علائمی را که همکاران ما در هرمزگان داشتند ما هم در خوزستان داشتیم و حتی از راهنماییهای دوستان هم استفاده کردیم از تجارب ایشان کمک گرفتیم و این دستورالعمل های سازمان دامپزشکی برای لازم الاجرا بودن برای مدیر منطقه است و الان که اجرا نشده باید مورد پیگری قرار بگیرد.
آقای مهندس ناصری : ما دو مجتمع پرورش میگو در چابهار داشتیم و دو مرکز تکثیر فعال و توانستیم سالی خوب و عاری از بیماری طی کنیم. هر چند که انتظار ما این است که مجتمع ها کامل فعال بشوند و سطح زیر کشت بالا برود و این حاصل دوتا مجتمع است که ما نمی توانیم بگوییم به طور کامل فعالیت داشتند و مراکز تکثیر مان هم بیش از ۱۷۰ میلیون قطعه پست لارو که تولید داشتند هم داخل و هم خارج استان ارسال کردند ولی برای دوره آتی با توجه به الزاماتی که پیش بینی شده بود و جلساتی که برگزار شد یک سری پیشنهادات و مصوباتی داشتیم و بر اساس همان برنامه ریزی کردیم انشالله برای دوره آتی کار را پیش ببریم. در همین الزامات بهداشتی و آن کمیته فنی و بهداشتی این را ملزم کردیم که تامین غذای مزارع از مراکز معتبر و زیر نظر دامپزشکی باشد و پیشنهاداتی هم دادیم و عنوان شده که غذایی که وارد می شود از طریق انجمن صنفی آزمایش صورت بگیرد وتاییدیه انجام بشود و سپس مورد استفاده قرار گیرد و پست لارو قبل از ورود به مزارع توسط خود نمایندگان مزارع نمونه برداری و تاییدیه داشته و سپس اقدام به ذخیره سازی کند و یا اگر ذخیره سازی انجام شد و خدای ناکرده بیمار بود از طریق نظارت خودکار گروه به معدوم سازی اقدام شود.
اکثر پرورش دهنده ها روی ذخیره سازی های حداقلی کار خواهند کرد وچشم انداز معین است که ۳ تا ۳ هزار و ۵۰۰ تن تولید امسال داشته باشیم.
آقای حاج سیدجوادی: بحث آماده سازی مزارع در قسمت پرورش خیلی نکته مهمی بود و مزارعی که همانطور آقای دکتر خدایی اشاره کردند استیجاری نبودند و مالک خود بر روی مزرعه حضور داشت به مراتب سرمایه گذاری در این قسمت انجام میشد از لحاظ آهنک باشی و شخم زدن ؛ حتی بعضی از پرورش دهندگان که دوبار شخم می زدند نتایج مطلوب‌تری را گرفتند.این امر در استان ما نهادینه شده و سایر اقدامات از جمله اینکه فیلتر ها و پمپ هایشان را مرتب کنند .
استفاده از پروبیوتیک ها در استان ما جا افتاده شده است فکر می‌کنم همه مزارع به نوعی از پروبیوتیک هایی که در ایران تولید میشود استفاده می کنند.
بحث بعدی تامین نهاده هاست و با توجه به اینکه غذا های داخلی از نظر قیمت شرایط خرید برای سرمایه گذاری فعلاً مناسب تر است بیشتر بر روی غذاهای داخلی سرمایه گذاری می شود و خواهشی که در این قسمت از دامپزشکی داریم کنترل بر روی جابجایی غذا است و این هم یک برنامه داریم همانطور که آقای ناصری اشاره کردند ان شالله در استان برنامه خواهیم داشت. بحث بعدی تامین لارو است، استان سیستان و بلوچستان فکر می‌کنم از معدود استانهای بود که در سال گذشته به همت و مراکز تکثیر ش هم مولد با سایر استان ها فرستاد و هم بچه میگو برای استان گلستان با حجم زیادی ارسال کرد و نتایجی که آنجا گرفتند فکر می کنم راضی بودند.مولد‌های ما قطع پای چشم انجام شده و آماده ایم که هفته اوّل فروردین ذخیره سازی را انجام دهیم.
بحثی که در الزامات بهداشتی داریم کاری که ما به استان پیشنهاد گردید و از طریق انجمن اعلام آمادگی کردیم مرکز تحقیقات شیلات چابهار به عنوان همکار دامپزشکی داشت کارهایش را انجام می داد که پذیرفته شد ما با مرکزتحقیقات قراردادی ببندیم برای پایش غذای میگو و لارو در طول دوره ؛ کاری که داریم در سال ۱۴۰۲ شروع می کنیم به طور مرتب این غذا و لارو را برای ما پایش کند، لارو را از این جهت می گویم که پیشنهادی که به استان داریم از لحاظ قوانین و ضوابط مشکلی ندارد ولی منتظر جواب هستیم ولی هنوز جوابی به ما اعلام نکردند. لاروی که از خارج استان به داخل استان می آید به آن اجازه ذخیره سازی داده بشود (نمیشود که ما لارو را در داخل ماشین نگه داریم) ولی نمونه جهت آزمایش که از قبل قرارداد با آن بسته ایم به آزمایشگاه ارسال کنیم یعنی همزمان با اینکه من درخواست می کنم که لارو را از خارج استان بیاورم از این بار نمونه گیری و به مرکز آزمایشگاهی ارسال شود و چند روز بعد جواب آزمایش ها برای ما ارسال شود تا در طول مسیر اتفاقی از لحاظ استرسی و غیره به لارو وارد نشود اگر اتفاقی بخواهد بیفتد در استخر هایی که ورودی آنها زیاد است می شود به کمک دامپزشکی فرایند معدوم سازی انجام شود.
نکته که اینجا وجود دارد و ما خیلی بر روی آن تاکید داشتیم ولی هنوز به جمع‌بندی نرسیدیم و در آبان ماه این را می خواستیم این است که محصول بیمه شود. من قبلا خدمت آقای دکتر خدایی و آقای معدنی و همکار هایشان در جلسه ای که تشکیل شد این نکات آنجا مطرح شد و چند روز پیش تماس گرفتند که شما آیا ابلاغی بیمه امسال را دارید ولی متاسفانه هنوز کسی چیزی به ما ابلاغ نکرده است. البته این بیمه ای که الان هست بهتر از بیمه ۲ سال قبل است ولی عملیاتی و قابل اجرا هنوز نیست . به دلیل این که استان ما هنوز نمی داند چه کاری انجام دهد و سال گذشته که اصلاحاتی برروی این بیمه انجام شد و بعضی پرورش دهنده مراجعه کردند که بیمه شوند دستورالعملی برای بیمه کردن بعد از گذشت یک ماه در استان مطرح نبود این فرایند نامه‌نگاری آن اینقدر طول کشید تا ما شروع کردیم به برداشت کردن.
در مورد تقویم پرورش اعلام کرده اید که برای استان سیستان و بلوچستان از اول فروردین تا آخر اردیبهشت ماه؛ اما این دو سال پیش مصوب شده، آیا شرایط آب و هوایی امسال ثابت باقی می ماند یا خیر؟ ما سال گذشته تا ۱۲ فروردین دمای آب مان بالای ۳۰ درجه نیامد و با ریسک این کار را انجام دادیم ولی امسال شرایط آب و هوایی در سیستان و بلوچستان مناسب تر است به نظر ما فصل یک مقداری زودتر دارد اتفاق می‌افتد لذا به نظر من بحث زمانبندی باید در اختیار کمیته فنی استان قرار بگیرد.
نکته دیگر این که ما دو هفته تمدید کنیم و اجازه بدهیم لارو از داخل استان تامین شود برای ما اولویت دارد و یا سر اینکه مثلا تاریخ انتهایی که آخر اردیبهشت ها ببندیم؟ پیشنهاد ما باز بودن زمان ذخیره سازی است (با توجه به شرایطی که وجود دارد) در یک بازه زمانی محدود این کار انجام شود و لاروی که کمترین استرس را بکشد به نظر ما بهتر است و اگر این هم از نظر کمیته دستورالعمل ای دارید باید در اختیار استان قرار بگیرد چون از این طرف هم زمان مناسب تری داریم.در استان سیستان و بلوچستان این دو ماه را سال اول سی مزرعه بوده سال بعد به ۵۰ مزرعه رسیده و ان شالله در سال آینده به ۱۰۰ عدد برسد.
مشکل بعدی که در استانداری به امور اراضی مربوط است. یک نامه به نظام کشاورزی زده اند که تا زمانی که ما اعلام کردیم به هیچ مزرعه پروانه بهره‌برداری ندهید !با توجه به اینکه فصل دارد شروع می شود اگر در این موضوع هم کمک کنید برطرف شود نکته بسیار مهمی است.
آقای کیوان رهبران: سال گذشته که جلسات ستاد میگو برگزار نشد بزرگترین لطمه را به صنعت زد . ما چند وقت است که صحبتهای آقای مهندس حسینی رئیس سازمان شیلات ایران را در رسانه ها می شنویم که تمام هم و غم سازمان شیلات شده ماهی در قفس ؛ ما در رابطه با میگو هیچ چیزی نمی بینیم و هیچ چیزی گفته نمی شود . من چند روز پیش که خدمت ایشان بودم از ایشان خواهش کردم که ماهانه جلسه ستاد عالی میگو برگزار کنید و بعد مصوبه اجرایی از آن در بیاید اگر این جلسه برگزار نشود فایده ای ندارد و ما مطمئنا به مشکل برخورد می کنیم. همین صحبت هایی که آقای سید جوادی در مورد امور اراضی کردند و همه صحبت هایی که بعضی همکاران در مورد مزارع فعال و غیرفعال مطرح می کنند بزرگترین لطمه ها را وارد می کند. ما در استان وقتی که به بانک کشاورزی یا سازمان برنامه و بودجه یا مدیرکل اقتصادی استان مراجعه می کنیم عنوان همه آنها این است “فعال و غیرفعال”. این فعال و غیرفعال متاسفانه از بخش خصوصی ما شکل گرفت و در استان هم پیچید و در شیلات هم شنیده می شود مثل نامه ای که آقای ناصری معاون توسعه شیلات استان برای شما ارسال کرد که نامه برای امور اراضی ارسال شود و امور اراضی اعلام بکند به استان و بعد امور اراضی کشور به استان اعلام کند کسانی که پروانه بهره برداری دارند نیاز به پیشرفت فیزیکی ندارند.
تشکل های مرکزی مثل اتحادیه تولید و تجارت یا مثل اتحادیه سراسری و مثل صندوق آقای کاکاوند و مثل اندیشکده هیچ گونه نمایندگی از طرف ما ندارند. ما نامه نوشتیم خدمت وزیر و اتحادیه استانی امضا کرده و برای ۲۴ جا رونوشت داده‌ایم و قطعا هم دست شما میرسد.
من خواهشی که دارم همانطور که اقای حسینی گفتند جلسات ستاد عالی میگو را برگزار کنید .الان در کشور ۲۰۰ هزار هکتار زمین شناسایی شده برای پرورش میگو و ۶۴ هزار هکتار واگذار شده و ۱۶ هزار هکتار زیر کشت رفته ۱۹ هزار هکتار در حال ساخت است ۲۴ هزار هکتار از همین ۶۴ هزار هکتار داده شده به شرکت شهرک‌ها که آن هم خودش معضلی است و از آن چه دربیاد خدا می داند.
مثل آن زمانی که به ما موافقت اصولی پرورش میگو دادید، شیلات ایران خصوصی سازی با رها سازی اشتباه گرفته، شیلات ایران بیاید در روزنانه کثیر الانتشار چاپ کند که این اتفاقات در استان ما نیفتد و یک نفر بیاید ۳ هزار هکتار بگیرد و بخواباند تا قیمتش بالا برود. اگر این آسیب ها مشخص نشود این جلسات فایده ندارد ولی ما این جلسه را به فال نیک میگیریم چون که استارت جلسات مشترک زده بشود .
مجددا تاکید می کنم هیچ کدام از این تشکلات کشوری نماینده های اتحادیه های استانی نیستند و به جای ما نمیتوانند حرف بزنند. در هیچ زمینه‌ای نمیتوانند حرف بزنند، اتحادیه های استانی خودشان در صف اول تولید هستند و خودشان مشکلاتشان را میگویند .همان جلساتی که اقای سردار کاظمینی میگذاشت در رابطه با امنیت غذایی مثلا در بحث امور اراضی سیستان و بلوچستان مشکل داشتیم، امور اراضی کشور را می خواستند و دوتا رو روبرو هم قرار میدادند با هم حل میکردند و صورتجلسه میشد و امضا میکردند بعد وزیر هم امضا میکرد و ابلاغ میشد. ما باید همچین جلسات عملیاتی داشته باشیم . تعداد زیادی جوان بی کار هستند و این افراد میخواهند برایشان اشتغال ایجاد شود اگر ما این دیوار را کج بگذاریم مورد لعن و نفرین قرار میگیریم که ما بعد از این همه سال عمرمان را در سیستان و بلوچستان بگذاریم یک عده دلال پیدا بشوند و بخواهند مزارع را به سمت استیصال ببرند که بانک کشاورزی و بانک های دیگر میخواهند بر علیه شما اقدام بکنند و بیایید مزارعتان را بفروشید برید . این دلال ها را شیلات ایران و استان مقصر است حالا شیلات استان داره کارش را میکند ولی شما این جلسات ستاد عالی را جدی بگیرید.
همانطور که خانم زنگنه مدیرکل تولید اقتصاد استانداری مطرح میکرد می گفت که در جلسات به ما فعال و غیر فعال می گویند من در گروه های پرورش دهندگان سیستان و بلوچستان و خوزستان و هرمزگان و بوشهر هستم و اکثر آن دوستان چون که در صف اول تولید هستند آنها هم مشکل دارند و تا کی این مشکلات میخواهد ادامه پیدا کند نمیدانم ولی تمام مصاحبه ها و مذاکرات در مورد قفس است. پشت ماهی در قفس چیست؟
مثل اندیشکده ای که الان ایجاد کردند و شیلات ایران در جلسات دعوتش می کند در جلسات شورای معاونین ، چون ارائه طریق می دهد برای وزیر جاد و کمیسیون کشاورزی، این ها چه کاره اند؟ اینان کاره ای نیستند، اگر کننده بودند ما را در این هچل نمی انداختند و اگر بلد بودند که ما الان این مصیبت را نداشتیم. آقای دکتر شکوری من از شما خواهش می کنم به طور جدی این جلسات ستاد میگو را ماهانه برگزار کنید ما تکلیف مان را بدانیم. از شما خواهش می کنم این مسائل را جدی بگیرید چرا که ما زندگی و عمرمان را باختیم و الان هم که ایستاده ایم درد مجبوری است که ایستاده ایم.باز هم ایستادگی می کنیم چون امید داریم کار انجام شود.
تعداد بازدید:
۰
